Kocadere Koyunde kurulan sargı yerinde bir doktorun iki şehit asker arasında yaşadığı olay.


Kocadere koyunde buyuk bi sargı yeri kuruluyor. Kimi Urfalı , kimi Bosnalı , Kimi Adıyamanlı , Kimi Gurunlu, Kimi Halepli cok sayıda yaralı getiriliyor...

Bunlardan biri Lapsekinin Beybaş Koyundendir ve yarası oldukca ağırdır. Zor nefes alıp vermektedir. Alcalıp yukselen goğsunu biraz daha tutabilmek icin komutanının elbisesine yapışır.Nefes alıp vermesi oldukca zorlaşır ama tane tane kelimeler dokulur dudaklarından.

- "Olme ihtimalim cok fazla... Ben bir pusula yazdım... Arkadaşıma ulaştırın..."

Tekrar derin nefes alıp, defalarca yutkunur:

- "Ben...Ben koylum Lapseki'li İbrahim Onbaşından 1 Mecit borc aldıydım... Kendisini goremedim. Belki olurum. Olursem soyleyin hakkını helal etsin"

- "Sen merak etme evladım" der Komutanı, kanıyla kırmızıya boyanmış alnını eliyle okşar. Ve az sonra komutanının kollarında şehit olur ve son "soyleyin hakkını helal etsin" olur...

Aradan fazla zaman gecmez. Oraya surekli yaralılar getiriliyor. Bunlardan coğu daha sargı yerine ulaştırılmadan şehit duşuyor. Şehitlerin uzerinden cıkan eşyalar, kunyeler komutana ulaştırılıyor. İşte yine bir kunye ve yine bir pusula.Komutan goz yaşlarını silmeye daha fırsat bulamamıştır. Pusulayı acar, hıckırarak okur ve olduğu yere yığılır kalır. Ellerini yuzune kapatır, ne titremesine nede goz yaşlarına engel olamaz...



PUSULADAKİ NOT:

- "Ben Beybaş Koyunden arkadaşım Halil'e 1 mecit borc verdiydim. Kendisi beni goremedi. Biraz sonra taarruza kalkacağız.Belki ben donemem. Arkadaşıma soyleyin ben hakkımı helal ettim."