Merhaba Arkadaşlar,

Bugun ailemle cocukluk anılarımdan konuşurken bu mevzu acıldı, cok canım sıkıldı, sizle paylaşmak istedim.

Biz Turkiye'nin en modern şehirlerinden birinde yaşıyorduk aslında, guya insanlarının modern olduğu falan ama ilk okulda oğretmenimden cok dayak yedim, bugun eskiler acılıp konuşulunca resmen icim acıdı, kinle doldum, keşke bir imkanım olsa da yaptıklarını odetebilsem dedim. Kucucuk cocuğa uygulanan şiddetin haklı hicbir sebebi olamaz ama ben zaten hem cok sessiz hem de cok calışkan bir oğrenciydim asla hicbirini hak etmedim.

İlkokula başladığım ilk sene harika bir oğretmenim vardı, tek fiske yemedim, cok mukemmel bir hocaydı ama maalesef askere gitti. İkinci sene başka bir oğretmen verdiler, ticaretle uğraşıyordu, coğu derse gelmez boş gecerdi, eğitimi sıfırdı. Ben cok başarılı bir oğrenciydim, soruları herkesten once ben cozerdim, bana sen cozmeyeceksin der yasak koyardı akıl hastası. Annesi okul aile birliğinde olan bir kac kız vardı onları hep farklı tutar sorduğu sorulara onlardan başka kimsenin cevap vermesine izin vermezdi. Bizim anne babamız eğitimli değil, maddi durumumuz da iyi değil, bize niye oğretmenlik yapsın tabi. Hic unutmuyorum yine bir gun matematik sorusu yazdı tahtaya, bende cocuk aklı o heyecanla cozdum, ben cozdum oğretmenim dedim, bana sırf soruyu cozdum diye oyle bir tokat attı ki resmen uctum, zaten ilkokul 2 deki cocuğun boyu posu ne kadar olacak celimsiz bir şeydim. Ondan sonra bir daha soruları hic cozmedim tabi, amacına ulaştı.

Odev verirdi, ben yapardım, yapmayanlara sıra dayağı atarken yapanlara da atardı. Bir tek o bir kac kızı ayırırdı, onlar yapsa da yapmasa da dayak yemezlerdi hic, cunku anneleri okul aile birliğinde idi. Bu oğretmenin dukkanı cok yakın bize, şeytan diyor git saydır, sen nasıl insansın durduk yere kucucuk cocuğa nasıl boyle şiddet uygularsın diye saydır diyor ama bu kadar karaktersiz bir adam zerre etkilenmez yine ben sinir olurum. Acaba mail falan mı atsam kullanıyorsa, icimde kalmasın, yaptığı pislikleri affetmeyen birisi olduğunu bilsin istiyorum.

Aslına bakarsanız ben bizim nesil icinde en şanslı olanlardanım. Ortaokulda cok iyi bir anadolu lisesi kazanıp bir daha ne psikolojik ne de fiziksel şiddet gormedim oğretmenlerimden, oğretmenlerim o kadar iyiydi ki hem insan hem eğitmen olarak, hala goruşuruz hala gurur duyarlar benle. Ama bu ilkokulda olanlar icime dert olmuş gercekten. O yaşta ve ozellikle o yıllarda hak aranamayacağını biliyorum ama hakkımı arayamamış olmak, bu ruh hastasının yaptıklarının yanına kalması dokunuyor bana.

Bu konuyla birlikte oğrencilerine dayak atan tum oğretmenleri nefretle kınıyorum, cezalarını bir şekilde cekerler inşallah, bu dunyada olmasa bile oteki dunyada. Hic kimse bana oğretmenlik kutsal bir meslek ama vs demesin, bende oğretmen sayılırım oğrencilerimi cok seviyorum, onlarda beni cok seviyor, hakkıyla yapamayacak olan sırf para geliyor diye yapmasın bu mesleği.