İyi gunler kızlar

Son zamanlarda ha bire acılan yalnızlık evlenememek hayatında kimsenin olmaması muzdaripliğinden acılan konulardan biri benimkide
Ama iste herkesin derdi kendine ağır artık canımı cok yakıyor bu yalnizlik denen şey katlanılmaz bi hal aldı yanlış kararlar vericem donulmez bi hata yapıcam diye korkuyorum.

Artik30 yasindayim ya insanın hayatına şu yasa kadar kimse mi girmez insan bi kere olsun karşılıklı sevme duygusunu tatmaz mi bu yasa kadar sevilmenin nasıl bir duygu olduğundan bi haber mi yaşar.
Maalesef benim durumum oyle şimdiye kadar kimseyle cıkmadım ve oyle bi teklifte almadim arada hoşlanan ilgilenen olurdu ilgisini belli eden ama sonradan hicbirsey olmamış gibi davranan
En son is yerinde oyle bi durum yaşadım uzun zamandır vazgecmişken biri cıktı karşıma hic saklamadı kimseden ilgi gosterdiğini işleri cok yogunken bile bi fırsatını bulur bana zaman ayırdı durup durup lafı evliliğe getirdi hani yanlış anlaşılmasın evlenelim falan değilde misal ben hayvan cok seviyorum diye evde beslemeyiz olmaz yada bahcede olur vs gibi gibi konuşmalar sonra birden sanki hicbirsey olmamış gibi sıradan bitiymişim muamelesi

Sonra vazgectim dedim olmuyor olmayacak kabul et Allah belkide bana kimseyi yazmadı dedim vazgectim gecekten bu sefer vazgectim kabul ettim.Hatta oyle bisey oldu ki aylardır kalbim sanki taşlaşmış gibiydi cok guzel ciftlerde gorsen imrenmedim cok sevimli cocuklarda gorsem keşke annelik hissinide ben yatsaydım demedim sanki ruhsuzlastim gibi ama bi kac haftadır yine eski halime dondum.
Sosyal bi insanın calistigim iş yerinden dolayıda cok sık yeni insanlar tanima olanağım oluyor ama olmuyor iste cok guzel değilsem cirkince degilim ama oyle bi vazgectim ki saldım kendimi kilom 95 i buldu artik ne yapacagimi sasirdim

Bazen keşke hic dunyaya gelmeseydim diyorum yanlızlık neden bu kadar acıyor ki insanın caninı

Karişik olduysa da kusura bakmayin lutfen bi ic dokme gibi oldu