Yurtdisinda okurken Tanistim, hep turkiyeyi ozledim, Onun icin kaldim ,cok kavga ettik, ban vurdugu kufur ettigi oldu, devam ettim bende de hatalar var dedim, saygisizligi baba evinde gormuStum, normallestirdim, ama Sevgim her Gecen gun azaldi, cocuk oldu mutsuzlugumdan ailemin yanina gittim,esimde. Dedi git git daha mutlu olursun, gelicegini soyledi gelmedi aylarca aramadi, Ben yinede evime dondum ama mutlu Olamadim Bosanma davasi actim, sonuclanmadan kapandi, ailemin yanina dondum ama abimle kavga ettim Babam Esimle kalmadigim icin soylendi, Eşim ; aylarca aramadi, cocugunu gormeye geldi beni Hic arayip sormadi,? Ben psikolojik olarak cok kotu duruma dustum hastaneye kaldirdilar, yurtdisinda daha iyi hissederim diye yine esimin yanina geldim ama yasadiklarimi unutamadim, mutlu olamadim, burada da psikologlara gittim, hastaneye yonlendirdiler ilac verdiler , buradaki delileri gormek daha kotu yapti beni, cok guzel bir isim vardi, sefim psilokolojik durumum mu farkedince benimle calismak istemedi simdi is ariyorum, esim kirayi oduyor alisveris yapiyor , kizim beenden cok babasina duskun, evde bir ses cunku kendi basima cok zorlaniyorum ama kavga sirasinda soyledikleri kulaklarimdan gitmiyor, sende ailende hicsin kizimin gozunde de hicsin, sen Omur boyu akil hastahanesinde kalmalisin, seni akil hastanesine tiktiracagim, kizimin senin gibi bir amnesi oldugu icin uzuluyorum, insallah kizina muhtac olursun, ustune benzin dokup yakacagim, sokaklarda ac klacaksin umurumda degilsin, olsen umurumda degil, o cocuk benim cocugum, annesizde buyur, daha guzel buyur, vs.. ne yapacagimi bilemez haldeyim , mantıklı bir şekilde hayatımı cizmek istiyorum ama ne aklım ne gucum var , cocuk olmasa birdaha bu adamın suratını bile gormek istemiyorum ,