21 yaşında sozlu bir kızım. 2 sene once 19 yaşımda şuan ki Sozlumle tanıştım 1 yıldır sozluyuz. kendisi benim ilk sevgilim, cok saygıdeğer ve kıymetli biri. Birbirmizi cok sevdiğimizi ve en onemlisi saydığımızı biliyorum ama benim cok defa gonlumu kırdı. Oyle kolay sebeplerden değil. Zaten ikimizde tripleri insanları darlamayı sevmeyen insanlarız. Surekli tartışan ciftlerden değiliz ama kırılıyorsakta derinden kırılıyoruz. ilk goz ağrım olduğu icin mi cok aşık olduğum icin mi bilmiyorum ama surekli toleranslıyım. Sadece kalbimle bakıyorum olaya. Hani insanın sevdiğinin ağzından cıkan sozun keskinliği bana gercekten kırılmanın ne demek olduğunu oğretti. Meğer ben kimseye hic gercekten kırılmamışım daha once. Ha birde kalp gercekten kırılınca gelen ozurler kalbini teğet geciyormuş onu bildim. Bu kadar guzel başladı, bu kadar emek verdik. Şimdi icimden şu huznu atmak istiyorum sadece. Gercekten unutuluyor mu gercek kalp kırgınlıkları, yorgunluklar ? Zamanında sevdiğinize cok kırılıp bir daha nasıl duzelecek her şey diye duşunduğunuz oldu mu ? Nasıl sonuclandı ? Bunları deneyimleyen ve sevdiğine mantıkla değil sadece kalp gozuyle bakan ya da gecmişte bakmış biirleri varsa tecrubelerini merak ederim
)Hayırlı guzel geceler hanımlar