O kadar bıktım ki anlatamam tek derdimi anlatabileceğim yer burası evde huzur denen bir şey yok babam annemi aldatıyor abim desen işin sinirini bizden cıkarıyor annem bunlara mutsuz her yeri ağrıyor surekli mutsuz sayelerinde fibromiyaljiye yakalandım kac kere okbn ilerlenmiş dendi depresyon tanısı aldım bıktım artık yaşadığım şeyleri kafam almıyor babam eve gelmesin kimse eve gelmesin istiyorum yalnız başıma kafamı alıp kacmak istiyorum evdeki herkes cok bencil kimse beni duşunmuyor huzursuzlar mutsuzlar annemi anlıyorum aldatıldığından haberi yok kadıncağızın olmadığı halde cok mutsuz hic bir zaman yuzu gulmuyor vakit gecirmek icin hep burda takılıyorum bazen resim ciziyorum ama inanın bıktım huzursuz bir ortamda yaşamaktan keşke tek başıma yaşasaydım ayrıca aşka asla inanmıyorum ve cinsellikten iğreniyorum