Daha oncede buraya yazdım buraya yazınca biraz olsun rahatlıyorum biliyorum bir psikoloğa gorunmem lazim ama ilac kullanmak beynimin uyuşmasıni istemiyorum benim kucuklukten beri guven problemim var kimseye guvenemiyorum bir olay yaşadım desem yaşamadım ama surekli kendimi uyarıyorum yapmasaydım keske ya gidip soylerse ya beni kullanıyorsa Of ne istediğimi bilmiyorum hayattan memnun olamıyorum risk almıyorum hayatımla ilgili bir olmadı mi boşver diyemiyorum 28 yaşındayım ne bir sevgilim oldu ne de yakın bir arkadaş hep sakladım kendimi duygularımı mutsuz olmak istemiyorken aslında mutsuzluğu yasıyorum kendim ne istediğimi bilmiyorken karşımdakinin beni anlamasını bekliyorum annem şukret diyor dua okuyorum rahatlıyorum kendimi telkin etmeye calışıyorum ama 5 dakika sonra yine aynı bugun arkadaşımda sen kendini cok kapatıyorsun cok mutsuz gorunuyorsun dedi yo dedim sana oyle gelmiştir sozune guvendiğim bir arkadaşa sordum seni tanıdığımdan beri boylesin dedi bıkmış yorulmuş herseyden usanmış belki de oyleyimdir bilemiyorum is yerimde bir kız var işi iyi degil kızla dalga geciyorlar kızda farkında ama gulup geciyor moralini bozmuyor ben olsam neden oyle neden soyle hemen dunyanın sonu geldi of cok sıkıntılıyım bu konuda sadce icim boşalsın diye yazıyorum lutfen yorum yapacakcaklar kalp kıracak şekilde yapmasınlar icim rahatlatmak icin yazıyorum daha fazla daralmak icin degil