Onceki konularimdan hatırlayanlar olur belki. Evlendigimizden beri ani 5 yildir esimin ailesi yuzunden sıkıntılarımız oldu. Ama ne zaman tartissak ya da bir sikinti olsa hep cozme girisiminde bulunan ben oldum. Şimdi 1 kızımız var 3 yaşında. Ama ben bir suredir esime karşı hic bir şey hissetmiyorum. Ne sevgi ne ofke. Tamamen bir yabancı gibi. Yoklugu nun dusuncesi bile onceden beni uzerken simdi o olmasa da hic bir şey eksilmez hayatimdan diye duşunuyorum. Her şeyi kendim yapıyorum. Kızımla birlikte de gayet onsuz idare ederiz. Her soylediği batıyor. Onun icin hicbir şey yapmak gelmiyor icimden. Bugune kadarki tavırları umursamazliklari birikti birikti hissizlestirdi beni. Boyle bir evlilik devam eder mi? Boşanma gerekcesi bu olabilir mi? Kızım icin mi kendim icin mi bitmeli ya da devam etmeli bu evlilik? Esime bakınca surekli benim boyle bir insanla ne isim olabilir diye duşunuyorum. Tamamen ayrı dunyaların insanlariyiz ...