Bir gun eşimin telefonunu başka bişeye bakmak icin aldığımda dikkatimi cekti. Eşime ‘bugun işe gelemiycem beni idare edin ’diye mesaj atmış eşimin iş yerinde herhangi bir sorumluluğu olmamasına rağmen sorumlu olan kişiye değilde eşime soylemesine bozuldum ama bişeyde demedim. Hatta hep eşime ablaya yardımcı olun diye soylerdim bundan dolayı da eşim rahat bir şekilde işte yaşadıklarını bana anlatırdı. Yok abla cok calışıyor, yok abla cok dertli bize hep dertlerini anlatıyor, yok abla biriyle tanışmış evlenecekmiş onla olan ilişkisini anlatıyor diye bana anlatmaya başladı. Eşim yapı itibariyle egolu yani insanlar onunla bi sıkıntısını paylaştığında sanki gormuş gecirmiş gibi bir havaya girer ve akıl vermeye başlar. Gercekten ikna edici konuşur, insanlar onu dinlerken bi şekilde onun konuşmalarından da etkilenir. (Bu davranışı kadın-erkek ayrımı yapmadan herkese yapar)Sanıyorum ki o ablayada bu şekilde yapmış ki bir gun bana ‘abla beni cok zeki ve anlayışlı buluyor bana hep akıl danışıyor ’dedi. Ben artık iyice bozuldum ama hala bişey demedim ki kıskandığımı duşunup benden gizli birşeyler yapmasın diye. Neyse daha sonra bu abla evlendi ve işten ayrıldı.
2 ay gecti uzerinden. Tamam artık rahatım derken gene mesajlarını gordum. Eşime mesaj atmış. İşe ihtiyacı olduğunu tekrar işe geri donmek istediğini problemleri olduğunu soylemiş. Eşimde ‘hayırdır abla boşanacakmısın yoksa ‘demiş. Abla da ‘sen akıllı birisin sence aldatma ve yalan olan ilişki duzelir mi ’ demiş. Eşim de ‘yok duzelmez, konuşmak istersen haber ver ‘demiş. Konuşma burda bitmiş. Ben artık patladım. ‘Sen onun psikoloğumusun sana ne diye. ‘Baya bi kavgadan sonra hak verdi ozur diledi engelledi ablayı. Uzerinden 2 gun gecti. Dun akşam eşim işten geldi duşa girdi, benimde icimde şuphe varya bi bakıyım dedi. Eşim mesaj atmış ‘ abla musait olunca ara ‘diye. Sonra telefonda konuşma yapılmış kapattıktan sonra abla mesaj olarak kimliğinin fotoğrafını atıp ‘işe girişimi yapabilirsiniz ’ demiş. Yani bu ablayı işe geri almışlar.
Duştan cıkınca bunları gorduğumu soyledim. Soylediği şey ‘bende şimdi sana bunu anlatacaktım ’ oldu. Baştan anlatman gerekiyordu ama neyse dedim anlat şimdi. Yok o kimseye ablanın işe ihtiyacı olduğunu soylememiş işler cok yoğun olduğu icin patronu demiş ‘ablayı ara işe ihtiyacı varsa gelsin işlerimiz cok yoğun ’diye. Hatta eşim de ‘bende numarası yok ‘demiş ama patronu illa da ‘numarasını ben sana veririm sen ara soyle cağır ‘demiş. Bunlara hic inanmadım acıkcası. Ama her soylediğime bir acıklaması olduğu icin daha da uzatamadım konu kapandı. Şuan eşimle aynı iş yerindeler ve icim icimi yiyor. Arada bir arıyorum her aradığımda acıyor normal konuşuyor ama bilmiyorum. Aslında aldatıcağını duşunmuyorum ama yakın ilişki kurması da hoşuma gitmiyor. Ve ben cok yakınsın mesafeli ol demekten başka bişey diyemiyorum. Biraz fazla ustune gittiğimde sende erkeklerin calıştığı bir ortamda calışıyorsun hepimiz işten cıkıp evde mi oturalım diyip uste cıkmaya calışıyor.
Onun dışında bana olan davranışları guzel, icimin rahat etmesi icin cabalıyor ama kendinden yaşca buyuk olan ‘ablayla ’ da mesafesini koruyabileceğini sanmıyorum. Boylece eşim akıl vermenin egosal mutluluğunu yaşarken abla da birilerine ozel hayatını anlatarak rahatlamanın mutluluğunu yaşayacak. Ve bu durum benim canımı cok sıkıyor. Ama bir yandan da acaba abartıyormuyum diye de duşunuyorum. Bundan sonrası icin umursamıyormuş gibi mi gorunsem yoksa rahatsızlığımı dile getirip beni iyice anlamasını sağlamaya mı calışsam ?
