11 aylik oglum var eşim işten cikar gelir akşam full telefonla konuşur tamam annesi kardeşleriyle her gun konuşsun ama arkadaslariylada oyle saatlerce konusur.Bende ne kadar konuştun dedim bebek durmuyor kac gundurde oglum ishal ve hasta telefonu kapatti sonra ben senin fino kopeğin degilim sen susun sen busun kolumu tutup bebegimin yanında cekti kac kere uzerime saldırmaya calıştı sonra bayagi tartıştık ama hep onun sesi yuksekti benim gelmisime gecmişime babama herşeyime kufur etti oglum un yanında hala bebegimin bakışları gozumun onunden gitmiyor dedim ki ne olursa olsun beni dovecek misin oldurecekmisin bicaklicmisin oglum gormesin dedim gozleri oyle degisik bakiyorduki bebegimi sen iyi Baba değilsin dedim bez mama almakla babalık olmaz dedim bebegimi ver seveyim dedim vermedi boşanalım dedim tamam dedi oglumu vermem dedi devlet kadindan yana dedim o cok kucuk dedim kim takar kanunlari dedi bu arada esimin benden beklentisi cok ailesine kardeşine o yuzden benden nefret ediyor o kadar kendimden odun vermiştim ki yaranamadım hic.başkasının gelinini ornek verir annemi kucagina alir yatar der sen insanmısin der bu arada annesi dogum yaptım ne aradi ne sordu beni aramızda kavga dovuş tartışma birseyde yoktu bu arada iki abi size daha once boşandı esimin ona gore hep kadınlar haksız kadinlar kotu hele kendi ailesi mukemmel babamın evine donmek istiyorim daha oncede sorun yasamistim 7 ay kaldim geldim yine ayni orada hep kalayim diyorum kucuk sehir akrabalar laf ediyor istanbulda kimsemde yok artik dayanamiyorum oyle cikmazdayim ki cocugu krese versem calissam olur mu adam beni rahat birakir mi sinir hastasi titriyor en ufak meselede bile herseye saldiriyor kufur ediyor biraz karışık oldu ama oyle cikmazdayim ki gece gunduz uyuyamiyorum aglamaktan