Merhaba sevgili KK
İnsan akıl vermeye gelince cok akıllı cok efendi oluyor ama iş kendine gelince hata yapsan da devam ediyorsun.
Omrum boyunca kindar bir insan oldum. Oyle ki annemin bana vurduğu bir iki popo şaplağı, pazarda kaybolunca nerdesin diye korkudan patlatılan kafa şamarını bile hatırlarım. Hatta yaşımın cok ufak olduğu bazı kotu anları bile. Ailemi affediyorum yuk etmiyorum. Arkadaşsa silip atıyorum. Ama gel gelelim eş ailesine olan sevimsiz duygularıma ket vuramıyorum.
Başka şehirde yaşıyoruz bir bayram iki de ara tatillerde birer hafta olmak uzere yılda uc hafta gorurum. Hatta bayramda dort gun fln. Kayınvalidemle geciniyoruz şukur. Gelgelelim kayınpederimi gorecek gozum yok. Gitmemize yakın o da cocuğunun dedesi iyi gecin, unut olanları diyorum şen şakrak gidiyoruz, adamı gorunce sesini duyunca kalbim carpmaya başlıyor, oyle bir sıkıntı basıyor ki anlatamam.
Aslında buyuk olaylar da yok. Cok geveze her şeyi bilen agresif bir insan. Duğun zamanı abim gibi olan kuzenimin gelemeyeceği tarihte inatlaşma yaşandı, babamla araları bozuldu. Ama sonra atlatıldı. Birinde de ailemizin farklı goruşleriyle ilgili sacma sapan br yorum yapıp bana şunu yap bunu yapma gibi emir verecek oldu. Benle ciddi bir tartışma yaşadı. Sonrasında zaten yokuş aşağı gittik. Lohusalıkta illa gelicem diyip bir hafta geldi. Elini asla cebine atmadığı gibi bir de şunu pişir fln diye karıştı. Babam sağolsun gun icinde gezdirdi evden uzak dursun diye ama onda da habire babama hesap odetmiş. Bir insan yorun gormeye bir ceyrek gelip bir hafta kalıp tek bir ekmek bile mi almaz. Annem babam biz cıkamıyoruz misafir var diye meyve sebze et taşınıyorlar adam bir ekmek almadı. Bir hafta sonunda nihayet gittiler.
Cocuk buyudukce sacma sapan kelimeler kullanmaya başladı. Kufurlu seviyordu. Bir gun canıma tak etti sertce uyardım. Bundan sonrasında artık baya aramız bozuldu.
Baktım ben geriliyorum şimdi selamı sabahı kestik. Bakmıyorum bile yuzune. Ama bu uc hafta boyunca koşe kapmaca oynamaya başlamak, icten ice gerilmek, kalp atışlarım fln artık yoruyor.
Omrumden yiyorum gibi geliyor bana.
Yuk geliyor.
Nasıl yenebilirim bu kotu hisleri?
Sizler sevmediğiniz insanlara nasıl tahammul ediyorsunuz?
Nasıl umursamıyorsunuz?
Bu yuklerden kurtulmanın bir yolu var mı?
Kendimi ben telkin edemiyorum. Ama artık kendime zarar vermek istemiyorum kotu hislerle. Bu adam daha cok genc nerden baksanız 30 yıl goreceğim kendi omrumden boyle haftalar calmak istemiyorum.
Bu kindarlıktan kurtulanlar yada en azıdnan hayatını etkilemesinden kurtulanlar bana da yol gosterir misiniz?