Herkese selamlar.

Umarım uzatmadan meramımı anlatabilirim.

Aldatıldım. Hem de işin komik yanı ilişkimizin en ateşli zamanlarında... ( Muazzam aktif bir seks hayatımız da varken ustelik! )

Beyefendinin konuyla ilgili savunması şu :
Yurt dışından getirmem icin rica ettiği emaneti vermek icin evine gittim ve o sırada o beni zorladı, onunla yatmak icin gitmemiştim, orgazm bile olamadım. ( Biliyorum, hepinize komik geliyor, bana da geliyor inanın ve tabii ki inanmıyorum ona.)
Aldatılmakla kalmadığım gibi, aldatıldığımı oğrendikten iki gun sonra da hamile olduğumu oğrendim. ( Bu arada evli değilim ve aslında doğum kontrol hapı kullanıyordum. )
Olayı kadın tarafının ağzından duyduktan sonra, hemen, acıklama beklemeksizin boynuzlarımın musebbibi olan herifi engelledim, numarasını sildim fakat aynı gun evime geldi, ''neden terkedildiğini oğrenmek icin''.
Biraz atışma sonrasında, durumu anlattım. Kızlar, beden dilinden iyi anlarım, ismim gibi biliyorum ki yalan soyluyordu ama ha bire de ağlıyordu...
Neyse, evime gelişinden ve ihanetin yuzune vuruşumdan sonra gunlerce, haftalarca bir dargın, bir barışık devam etti ilişkimiz. (İlişkiyse tabii. )
Bu surecte ben kurtaj oldum, kurtaj olurken onu yanımda istemedim kızgın olduğum icin ama yine de ondan hastaneye gelmesini beklerdim, gelmedi! Gerekcesi : Korktum daha cok uzulmenden ya da beni kovmandan 'dı. . ( O halde, hastanede ona ne yapabileceksem! )
Yine bu surecte karşı taraf 90 kilolardan başlayarak gun gun eridi, 70 kilolara dek duştu, her gun ağladı, her gun bir şeyler yapmaya calıştı kendince. En sonunda baktım, bu işin icinden cıkamıyoruz, aldım onu bir psikiyatriste gittim.

Psikiyatr onerisiyle ilişkimizi dondurmaya karar verdik. ( Bir tarihte, bir saatte tekrar buluşmak uzere ayrıldık. O tarihte gelmeyen vazgecmiş demektir diye anlayacak gelen taraf diye de anlaştık.) Bu arada, gecirdiğim bu surecte ben de baya kilo verdim ve depresyona girdim ki kendim de bireysel olarak yardım almaya devam ediyorum. Onun da profesyonel yardım aldığını biliyorum cunku yeme, icme, uyuma sorunları geliştirdi bu sırada.

Onu affedemiyorum, affedemiyorum. Arada bir whatsapp'tan bakıyorum, durumunda, buluşacağımız gune kalan gun sayısını paylaşıyor. Guya, benimle evlenmek de istiyor... (Ben istiyor muyum bu olanlardan sonra, bilmiyorum!)

Pişmanlık fayda eder mi ? İhanet acım gecer mi ? Affetmeli ve bir şans daha vermeli miyim ? Siz ne dersiniz, o gun geldiğinde, oraya gitmeli miyim ? Yoksa, yoluma, guvenli bir liman bulana dek kendi başıma mı devam etmeliyim?

Değerli yorumlarınız icin şimdiden teşekkurler.