Evet arkadaşlar bende kk ailesine yeni katıldım. Burada yazılanları okuyarak acımı birazda olsa hafifletiyorum.. Biz 1.5 sene once okulda birbirimizi gorup beğenerek tanıştık. Ruya gibiydi gorur gormez sevdik birbirimizi benim yaşım 20 onunki 23.. Goruşme kararı aldık birer hafta arayla iki kez goruştuk ve ailelerle tanışma kararı aldık.. Okumuyor olsaydık muhtemelen evlenme kararı alırdık oyle bi aşktı bizimkisi.. Aileme soylediğimde başta cok karşı cıktılar ama ben direndim sevgimin arkasında durdum ve ailem bi zaman sonra kabul etti ikna oldular. Cok muhteşem geciyordu gunlerim guzel sozlerini hic eksik etmezdi benden resmen uzerime titriyordu arada tartışsakta bi gunumuz ayrı gecmedi.. 7-8 ay sonra sevgilim okulunu bitirdi ve işe başladı ve biz ilişkimizin dahada ciddiyet kazanması icin sozlenmeye karar verdik o gunde ruya gibiydi herşey sıkıntısızdı lakin ailelerimizin farklı olduğunu o gun gorduk.. ben şehirde yaşamış buyumuş biriyim koy hayatını bilmem ev işlerinden pek anlamam.. onun ailesi ise tam tersine koyde yaşamışlar hala oraya gidip geliyorlar ve anladımki kendilerine hizmet yapacak bi gelin arıyorlar beni hic sevmediklerini o an anlayabildim ama cook seviyordum bu nedenle nasıl bırakırdım sevdiğimi kabullendim elimden geleni yaparım dedim.. Soz gunude gecti ve nişan tarihimiz belli oldu 30 Haziran 2019.. nişana kadar bizim tartışamalarımız buyudu ve arttı aynı zamanda kafamdaki şuphelerde.. evlenince ben ne yaparım diye duşunmeye başladım.. Cok sevmek yeter mi dedim hep sevgilime guvendim devam ettim.. nişan gunu olanlar oldu bunlar ne adet biliyor ne gelenek.. bi yuzuğu bile takmayı beceremediler.. yuzuk takılırken ailemi adam yerine koyup cağırmadılar bu arada nişanımız salonda oldu.. abime dahi haber vermediler sadece babamı cağırdılar ve o an taktılar yuzukleri ben o an anladımki bunların aileme ne saygısı var ne sevgisi.. annesi desem beni her gorduğunde nefretle bakıyor herşeyime karışıyor.. nişanlım olacak herifte bunların kolesi olmuş sesini dahi cıkarmıyor.. yuzukler takıldı ve birgun sonra bize geldiler nişanda neden mutsuz olduğumuzu sordular ve bizden ozur istediler.. annemde bizim ozur dileyecek bi durumumuz yok dedi ve bana getir takılanları kızım dedi ben son kezde olsa sevdiğim adamın elini tuttum gel biz bi konuşalım dedim bana nefretle bakarak elimi fırlattı ve yuzuğu masaya bırakarak annen bizi istemiyor dedi.. ne yapacağım bilmiyorum aynı zamanda son zamanlarda bana olan sevgisi yok gibiydi surekli ben senin nazından bıktım gibi şeyler diyordu.. yeniden sevebilir miyim birini sizce guvenebilir miyim??