Ben 41 yaşındayım. 16 yıllık evliyim. 17 yıldır calışıyorum. Ama evin yonetimi eşimde olduğu iicin hic birikim yapamadım. Yanliş anlaşılma olmasin. Yaşam standartlarımiz kotu değil. Ama kendime ait hicbir zaman bir param olmadı. Eşimde bizden ayrı hicbir zaman yemez icmez gezmez. Ancak geleceğimiz icin daha iyi İngilizce oğrenmeliyim dedi. İngilizce si uğruna binlerce para gitti. Doktora şart dedi. Başladı, 10 bin lira verdi. Fakat bir sorun yuzunden yarım bıraktı şimdi sıfırdan tekra başlamaya niyeti var. Ama yillar once almak istediğim bir eğitim cok uzun sure ve cok pahalı diye engel oldu ve bu sebepten aslinda cok şey kaybettim. Şimdi o eğitime beni yollamadığı icin binbisman ama gecti artık. Şimdi tekrar birseyler yapma azmine girdim. Cumartesi gunu bolumumle ilgili bana unvan verecek bir yuksek lisans programına yazıldım ve gercekten cok uygun fiyatı. Bir bankadan da odeyebilecegimiz sekilde kredi ayarladık. Onu da olabilecek en uygun fiyata bulduk. Bu unvan 5-10 yıl sonra bireysel calışmak istediğimde bana cok gerekecek. Size icimdeki heyecanı, mutluluğu ve tatlı telaşımı anlatamam. Yıllar sonra kabuğundan cıkıp kendim icin birşey yapacaktım. Ancak cuma gununden beri piyasada ki durumları biliyorsunuz. Eşim bankacı ve surecleri yakından takip ediyor. Bu ekonomik krizlerde ilk once bankacilik sektoru etkileniyor. Dun aksam "istersen yuksek lisans i erteliyelim dedi." O da doktorasını erteleyecek mış. Bende tamam dedim ama moralim bozuldu tabii. Kizlar esim bankaci oldugu icin biz 2001 krizini cok ağır yaşadık. Bu sebeple tekrar o durumlara duşmekten cok korkuyorum. Ustelik şimdi iki yavrumuz var. Biri ozel okulda, diğeri bir yaşında bakıcısı var. Anlayacağınız artik sabit giderlerimiz de var. Ama sonucta ben calışıyorum. Devlet kadrosundayım. En kotusunu duşunursek eşim issiz kalsa bile benim oğlumu ozel okulda okutmaya zaten gucum yetmez. Eşimde işsizlik maaşı+ciddi bir tazminat alır. Ustelik tekrar iş bulabilmesi icin iyi bir cevresi de var. Ki ben en kotu senaryoyu cizdim. Şuan işten cıkarılma durumu yok zaten.
Ama bu benim son şansım olabilir. Bu sartlarda bir daha yuksek lisans bulamayabilirim. Ben ulke olarak zorlansak da bu gunlerin gececegine inananlardanim. Gecip gittiğinde" keske yapsaydim" demek istemiyorum. Şuan belirsizlik var diye son şansımı kaybetmek istemiyorum. bu parayi odeyebilirim ben. Eşimde istiyorsan git bugun krediyi hallet dedi. Ama sizce bencillik mi yapiyorum. Cocuklarimin rizkindan mi caliyorum. Ne olur bana bir akıl verin
Guncel yazı sekizinci sayfada
