bu saatte dertleşmek icin konu acmak istedim cunku cok doluyum.
bugun yine eşimin kız kardeşiyle erkek kardeşi bize kalmaya geldiler. ve tabi ki yine eşimle kavga kıyamet. kendi ailesi soz konusu olunca oyle değişiyor ki tanıyamıyorum. kız kardeşiyle sorunlarımızı zaten eski konulara baksanız bilirsiniz. bugun oğlen aradılar koyden bize geleceklerini soylediler. ve 1 saat sonra bizdelerdi. musait miyiz değil miyiz sormak yok onu zaten artık gectim, bari 1-2 gun oncesinden haber verin.
eşim hemen beni sıkıştırmaya başladı kalk evi topla diye. sanki ben bilmiyorum ne yapmam gerektiğini. ve o sırada bilgisayardan bakmam gereken bi şey vardı, bana 10 dk musade et bakayım sonra işlerim var zaten dedim. musade etmedi git işini yap diyip durdu. kızlar inanın işsiz kaldığından beri surekli o bilgisayara bağımlı yaşar oldu. gece benden sonra uyuyor sabah ya benden once ya benle uyanıyor ve ben o varken bilgisayara elimi suremiyorum. sozde ortak eşyamız.
ve 10 dk musade bile etmedi. işini bitir oyle al diyor. cocuklu evin işi ne zaman bitmiş ki allah aşkına bunu bildiği icin onu one suruyor.
ben de dayanamadım tabi benim ne hakkım var diye konuşmaya başladım, tartışma alevlendi bana vurdu.

butun gun evde ama hicbişeye asla elini surmez. annesi oyle kotu yetiştirmiş beynini oyle bi yıkamış ki erkek iş yapmaz, erkeğin dediği olur kafalarında. kadını hizmetci gibi goren cinsten. o kadar bunaldım ki.

en kotusu de kardeşlerinin yanında bana davranışları. azarlar tonda konuşmalar, emir vermeler, eften puften laf cıkarıp kızmalar, hesap sormalar. rezil ediyo insanı oyle kucuk duşuruyor ki utanıyorum artık. kardeşlerine surekli bi hizmet ettirme cabası !

gecenlerde erkek kardeşi eşimin yanında bacak bacak ustune atmış oturuyor, eşim de beni karşılarına cağırmış kardeşim banyo yapacak banyoyu toparladın mı? havlu koydun mu?.... oyle zoruma gidiyor ki ben sanki hizmetcileriyim.

eşimin ailesine gittiğimizde daha 1 gun olsun benim yatağımı acmış insanlar değiller. carşafı falan bile ben arar bulur sererim, ama kardeşlerinin yatağını benim acmamı istiyor. inanın başka bi misafir olsa sererim sorun yok ama bu adamın bana eziyet etme cabası, hizmet ettirme cabası, onun ailesinin evinde benim aynı muameleyi gormediğim halde onlara boyle yaptırması zoruma gidiyor.

demin yastıkları falan gotururken oğlum uyandı ağladı direkt koltuğa bıraktım oğlumun yanına gittim. eşime de kendileri sersin koydum oraya dedim. kız kardeşine acıklama yaparken duydum ya cocuk ağladı da ondan sermedi falan. neyi acıklıyosun mecbur muyum sermeye? ve yemin ederim o yastıkları vs hazırlarken icimden dua ettim sermek istemiyorum keşke bi engel olsa diye. o kadar ki zoruma gidiyor.

onceki konularımı okuyarak buna yorum yaparsanız beni belki daha iyi anlarsınız basit gibi gorunuyo ama bilincli yapılan şeyler o yuzden bıktım gercekten gururuma dokunuyor bu duruma duşmek. bi insan başkalarının yanında eşine değer vermezse saygı gostermezse başkaları gosterir mi?

cok uzun yazmışım kusura bakmayın ama bugun cok doldum cok kırıldım...