İki yıllık guzel giden bir ilişkim var.Erkek arkadaşım cok duşuncelidir.Arasan bulamazsın yani...İlişkimiz evliliğe gidiyor.Evlilik teklifi almadım ama aileler biliyor.Erkek arkadaşımla aramızda sureki 'evlenince....' li cumleler kuruyoruz.Hatta nişan,kına vs. herşey (daha en az 1 sene olmasına rağmen) planlanarak ilerliyor.
Herşey guzel ama ben evlenmek istemiyorum. Erkek arkadaşımı seviyorum. Ama onunla evlilik fikri beni hic heyecanlandırmıyoru.Hatta sinirden ağlamak istiyorum bazen. Herkes artık adı konsun peşindee... Bazen kendimi duğun gunu ucakla dunyanın obur ucuna kacmışken hayal ederken buluyorum ve tuhaf olan bu hayal beni nasıl rahatlatıyor anlatamam. Kendimi sorgulamadan edemiyorum... Neden evlilil konusu beni bu kadar daraltıyor_??? Objektif yaklaşımlarınıza ihtiyacım var..Lutfenn