O kadar yalnızım ki, en azından buradaki insanlardan yardım alabilirim diye duşundum. Yılın başından beri o kadar kotu olaylar yaşıyorum ki, artık her yer karanlık gibi hissediyorum.
Şubat ayında teyzemi evinde banyoda olu bulduk. 40 yaşındaydı. 2 tane cocuğu var. Biri daha 12 yaşında. Hic bir hastalığı da yoktu. O acı, yaşadıklarım, o goruntu aklımdan hic cıkmıyor.
Aradan aylar gectikten sonra 2 yıllık erkek arkadaşımla gelecek planları yaparken beni aldattığını oğrendim. İnanılmaz bir yıkımdı.
Bu şehirde ailem var ama dost anlamında yapayalnızım. Ailemin yanına doneli 3 yıl oldu. Butun arkadaşlarım farklı şehirde. En yakın arkadaşım dediğim, kardeşim gibi sevdiğim bir arkadaşımla 2 gun once bir tartışma yaşadık, ve bağlarımız koptu.
İşe geliyorum, ama sanki bir el arkamdan iterek beni yonlendiriyor, zorla gelip gidiyorum. Etrafımda insanların olmadığı her an gozlerim doluyor, ağlamak istiyorum. Her şey ust uste geldiğinde, birden mucize gibi daha iyi kapılar acılıyor mu? Ya da ben nasıl bunların altından kalkarım.
Rahmetli teyzemle aynı binada oturuyorduk. Şu an annem her iki evi birden idare ediyor. Kuzenlerim, temizlik, yemek, camaşırlar. Ona da cok uzuluyorum. Tabi ki yapacak, gocunmuyor ben de gocunmuyorum ama sadece uzuluyorum. Anneme kendi sıkıntılarımı anlatıp daha da uzmek istemiyorum. Eve gittiğimde odama kapanıyorum, evdekiler de farkında sorunlarım olduğunun ama muhtemelen teyzemin acısından olduğunu duşunuyorlar. Teyzem, kucuk kuzenim, annem, eski dostum, eski sevgilim. Hepsi acı veriyor. Yazarken bile ağlıyorum.
Ben gucsuz bir karakter değilim aslında, ama hayatımda ilk defa bu kadar arka arkaya tokat yedim. Diğer teyzemle paylaştım sadece bu olanları. O da uzakta. 'Buyuyorsun işte hayat boyle dedi. Kimse sonsuza kadar yanında olmuyor' dedi. Dost da sevgili de nereye kadar gormeye başlıyorsun dedi.
Psikoloğa gitmeye karar verdim. İlk seansa gittim. 1 saatin yarım saati ağlayarak gecti. Yararı olacak mı bilmiyorum, sanmıyorum galiba. Umarım iyi gelir.
Her şey aynı anda geldiğinde su akıp yolunu buldu mu? Ardından guzel gunler geliyor mu? Cok yalnızım, caresizim. Birine sarılıp saatlerce ağlamak istiyorum. Ama sarılacak kimsem yok.