Kızlar hepinize hayırlı geceler ne yapsam bilemediğimden buraya yazmak sizlerden akıl almak istedim ben 25 yasında bayanım bekarım 7 yaşındayken ikizimi erkek kardeşimi kaybettim 5 yasında rahatsızlanmıstı ve iki sene boyunca ailemin cabalamalarına rağmen kaybettik o iki sene boyu hep oralarda buralarda kaldım coğu zaman ac yatırdılar dugune gidiyorum deyip kapıya bıraktılar karda kışta ayağımda terlik oyle ce biri gorsun diye bekledim itirilen sundurulen oldum kardeşimi kaybettiğimiz cenazesinin olucagı zaman bana gosterdiler son bir kez kardeşini gor diye 18 senedir o goruntu hala gozumun onunde 7 yasında bi cocukken kaybettigim kardeşimin acısı hala da burnumun direğini sızlatıyor uc kişilik bi aile olmamız hep yalnız oluşum abisi ablası olan kişilere imrenerek bakıyor oluşum bunu maalesef atlatamıyorum cocukluğumdaki eksikliklerim aile ortamında olamayışlarım bende cok derin yaralar actı 6 senedir antidepresanlar la hayatımı idame ettiriyorum psikoterapiye gititm ama ikinci seansta senin bu durumu atlatabilmen icin ilk once Kendi kafanda bitirmen gerekiyor dedi bana suan sadece boşuna para odersin dedi allah askına bana bir akıl verin ben bu durumu nasıl atlatıcam