Merhaba sevgili kk uyeleri,

Ben 5 aydır psikiyatrik tedavi goruyorum, oğlumun doğumundan sonra sorunlarım başlamıştı. Şu son zamanlara kadar her şey yoluna girmişken babam beni maalesef surekli dibe cekiyor.
Cok negatif, cok kavgacı, dediğim dedik, inatcı, torunu haricinde zamanlarda gercekten bazen cekilmez oluyor.
Yani babamı anlatmaya kelimeler yetmez, onceden tolere edebilirken cocuktan sonra bunda cok zorlanmaya başladım. Annem deseniz yazık dun babamdan boşanacağım artık yetti canıma diyordu.
Gelelim meseleye, bugun doktora gittim. Doktora bu durumdan da bahsettim; babamla konuşmanın onu doktora goturmenin imkanı yok.
Doktor da bana verdiği ilactan babama yarım doz vermemi; kendisini iyi hissederse doktora gitmeyi daha kolay kabul edebileceğini soyledi.
Fakat babama boyle bir şekilde ilac vermem mumkun değil, olumden kurtuluş olduğunu bilse icmez. Gizli vermek aklıma gelmekle birlikte bunu da doğru bulmuyorum ama gercekten hayatımız cok negatif nefes almak istiyorum. Hele annem. Yazık kadın 24 saat birlikte.
Bu arada ilac ile ilgili şoylebir şey soyleyeyim;emzirirken kullanılabilen bir antidepresan.
Durum bundan ibaret, bu hayatı boyle yaşamak mı; yoksa gizliden ilac verip sınucuna gore hareket etmek mi?