Mrb ben 34 yaşında 8 senelik evliyim 4 yaşında bir ćocuğun var calisiyorum Konuşacak bana yol gosterecek kimsem yok maalesef o yuzden buraya yazıyorum. Eşimle aşamadigimiz problemlerimiz var. Eşim ailemi hic sevmemiş hep mesafeli olmuş ve hep acıklarını bulup surekli yuzume vurmuştur.Ama artık dayanicak gucum kalmadı. Bundan 6 sene once babam emekli maaşıyla kardeşime ev satın aldı bu bizim evliliğimiz en buyuk problemlerinden surekli kavga sebebimiz oldu surekli bu yuzden hakaretine maaruz kaldım ailen herseyi kardesine yapiyor seni onemsemiyor diye surekli en ufak şeyde mesele yaptı.Bu durumu atlatmistikki gectiğimiz ramazan bayramı yine bir olay patladı babam kendine araba almış ve bunu benden ve eşimden saklamışlar annem kardeşim kardeşimin eşi bizden sakladılar. Babam şehir dışına cıktığında neyle gitti diye sorduğumda annem yalan soyledi bilmiyorum falan diye gecistirdi. Biz bir olay sonucunda sonradan babamin bize soylesiyle ogrendik Tabi benim zoruma gitti ailemin benden saklamasi EŞim bu durumu sindiremedi 1 aydır surekli kavga halindeyiz. Ya ben ya ailen diye secim yapacaksin diyor. Aileme her turlu hakareti ediyor. Ailenle konuşmayacaksin gitmeyeceksin diyor. Ben kendimi gectim kizimi dusunuyorum kizim icin en iyi nasil olur diye dusunuyorum. Eşim iyi olunca cok iyidir ama kotu olunca gozu hic birşey gormez delirir bazen boşanmayi cok dusunuyorum ama kizim olmasi beni durduruyor Cocugum nasil etkilenir nasil bir yaşamimiz olur kafamda tonlarca soru işareti ne yapmaliyim yardimci okurmusunuz