Esimle cok uzun zamandir mutsuzum, gerek ailesi gerek kendisi son derece kirici davranislarda bulundular ve sogudum..bosanmak la bosanmamak arasinda gidip geliyordum ama bu sirada anne olma hevesim agir basti ve hamileyim..hamileligimin baslangicinda sagolsun ailem yardimci oldu daha dogrusu annem.
Sonrasinda esimin anlayis ve destegine ihtiyacim oldu cunku kendisinin ve ailesinin sayesinde yurtdisinda yapayalniz yasiyorum, bazen destek oldu ama surekli degil..hamileligim suresince her zamanki gibi kavgalar eksik olmadi bugun ku gibi...artik sabrim tasti..gereksiz bir sekilde ailemi agzina aldi ne ailemin kalitesizligi kaldi ne sulalemin basiretsizligi. Ailemi adam edicekmis ve her turlu kfur hakareti layik gordu.
Su an cok caresizim ne yapicagimi bilmiyorum, herseyi birakip turkiyeye mi gitsem ailemin yanina dogumumu herseyimi orada yapsam, bir sure katlanip dogumdan sonra mi ayrilsam, yoksa kaderim deyip bu terbiyesizlige mi katlansam ama nereye kadar ? Nereye kadar devam edebilirim ben buna katlanmaya , akila ihtiyacim var..