Merhaba hanımlar. Başlıktan da anlaşılacağı gibi sorunum oğlumla alışveriş merkezini dolaşmak ve asansor sorunu. Oğlum 10 aylık haliyle bebek arabası kullanıyoruz henuz yurumuyor. Havalar cok sıcak dışarıda carşı falan dolaşamıyoruz alışveriş merkezlerine gidiyoruz alışveriş icin. Her alışveriş merkezine gittiğimizde mecburen asansor kullanıyoruz. Eşim yuruyen merdivenlerde tutamıyor ve zaten tehlikeli. Kucağımıza alsak sonra tekrar arabaya oturtup kemerini bağlamak işkence ve her katta kucağa al arabaya koy olmuyor.

Ancak ne zaman asansore binecek olsak bizim icin eziyete strese donuşuyor. O asansor cok yavaş kata geliyor beklemesi ayrı dert, geliyor bu sefer biz binesiye ne kadar genc cocuk, genc cift varsa asansore doluyor biz binene kadar bizi de gecip asansoru dolduruyorlar. Hem de coğu zaman bizi ezercesine. Biz ve bizim gibi bir cok bebek arabalı cift zar zor biniyoruz hatta dışarıda kalıyoruz. Asansor geliyor bazen dolu yer yok ve coğu kişi asansore binmeye ihtiyacı olmayan kişiler.

Dun yine alışveriş merkezine gittik. Tabii ki yine baya sure fuzuli asansore binenler yuzunden asansor bekledik bindik iki tane genc kız, iki tane cift, iki uc tane cocukları 10 yaşlarında aile, biz bindik bir de bebek arabasıyla koşeye gitmeye calışıyoruz başkaları da binebilsin diye of puf diyenler sanki gereksiz yere binen bizmişiz muamelesi goruyoruz. Sonra asansor katta durdu iki tane bebek arabalı cift binmek istedi biri zar zor sığabildi kapı zor kapandı diğeri de dışarda kaldı ama biz dakikalardır bekliyoruz dediler hatta. Bende patladım dedim ki asansor aslında bebekli, yaşlı, tekerlikli sandalyesi olanlar icin insanlar yuruyen merdivene bile binmek istemiyor işgal ediyorlar dedim.

Cift olanlardan kız işte bu asansor halka yapılmış herkes binebilir hesap soramazsınız dedi sorarım dedim sizin yuzunuzden o insan dışarı da kaldı sizin merdiven kullanma şansınız var ustelik hicbir enerji de harcamazsınız ama onların yok dedim gayette merdivene binebilir ee inelim hep siz binin dedi inin gercekten dedim. Yok oyle birşey benimde hakkım belki ben hastayım dedi hasta insan boyle bağırmaz dedim. Yaşımı da kucuk gosteriyorum yaşın kac ki saygılı ol dedi senden buyuğum ben 36 yaşındayım dedim hee kafan kucuk kalmış diyor sen kimsin ki asıl senin bedenin de hastalık yok beyninde var dedim. Yanındaki buyuk ihtimal erkek arkadaşı savunmadı bile sustu. Biliyor haklı olduğumu. Siz de gelmeyin o zaman cocukla diyor size mi soracaktım dedim mantığınız bu işte.

Oyle indik kata gelince bu sefer iki kapalı kız da indi bizimle siz tartışamazsınız hakkınız yok herkes biner demeye bu sefer iyice patladım kul hakkından korkmayıp başınızı kapatıp herşeyi yapabileceğinizi mi sanıyorsunuz bizim hakkımızı gasp ediyorsunuz iki dk merdivene yurumemek icin dedim yaşlı teyze vardı ağzına sağlık iyi dedin bizde soyluyoruz boyle yapıyorlar dedi. Haksız mıyım. Ben bebeğim olana kadar bir kere bile asansor kullanmadım aklıma bile gelmedi zaten beklemesi binmesi inmesi ayrı dert yuruyen merdivende de duruyorsun gidiyor yani nesi zor. Bu kadar mı bencil kendini duşunen empati kuramayan rahatına duşkun insanlar olduk. Gencliğin umrunda değil ustelik bir de kavga ediyor ama yarın birgun de onların bebeği olunca kendileri şikayet ederler. Bu sadece bizim icin değil her yerde. Metrolarda asansor bekler tekerlekli sandalyede insanlar sağlamlar doluşur onlar dışarı da kalır. Tramvaylar var bizim burada bebekli kadınlar girmeye calışır giremez hadi girdi tramvayın boş yerine bebek arabasını koymak ister ama rahat olduğu icin insanlar işgal eder vs. Neden insanlar hayatı kolaylaştırmıyor yolda gezdirsek kaldırıma arabalar parkediyor yola cıkıyoruz kenardan da gitsek arabalar hemen korna calıyor cocuğumu bırakacak kimse yok pazara gidiyoruz cık cık cocukla pazara mı gelinir, cafeye gidiyorum biraz ağlasa of puf sesleri biz hicbir yere gidemeyecek miyiz?