Yine icime atıp biriktirdiğim bi donemdeyim. Yeni evliyim ve gurbete gelim geldim. Hemen cocuğum olsun da kendimi yalnız hissetmiyim istiyorum ama dun yine adet oldum. Ailemden yana hep bir yanım buruktur benim, bi kanadım kırık. Babam oldu annem de hep psikolojik sorunlar yaşar. Kardeşlerim ve ben de fakirlikten ve buyuk ablam-abim yuzunden ezik karakterleri insanlar olduk.
Buyuk ablamın kızıyla birlikte buyuduk en yakın arkadaşm. İki yıl once evlendi o ve şmdi ikncisine hamile. Ama ablam surekli bizi kıyaslayarak beni kucuk duşurur en zayıf noktamdan vurur. Bildiğin limon gibi sıkar her gorduğu yerde. Alştm sanmştm ama hala icime atıp ağlamaktn başka bişi yapmamşm.. Bana dua edecek iyiliğimi istiyecek bi garip annemden başka kmsem yok. Hakkaten kmsemiz yok. Ablam (sozde) her cuma dini sohbet evine gider orda mevlutler okunur dualar edilir yasinler hatimler bitirilir. Kendi kızına ve cevresine bolca dua eder. Yasinler adar. Bi yetim kız kardeşi gurbette demez. Gecen gun en uzaktan bi akrabamz 4. Kızına hamileydi erkek olsun diye 41 tane yasin adamış. Bunu duyunca ne kadar uzuldm bi bilsenz. Bi kere de elini acıp kardeşine istesen. Tek kalmasam şurda. Zaten okuyamadm tek hayalim cocuğumun olmasıydı o da olmasa kafayı yicem burda Allahım nolur en yakın zamanda cocuğum olsun sırdaşım dert ortağım olsun artık