Bir bucuk senelik ilişkim, ilk sevgilim, ilk aşkım, ilk heyecanım az once bitti. Cok direndim cok tahammul ettim alttan aldım cok sevdim ama bitti. Oyle canım yanıyor ki tarif edemiyorum bu hissi. Dunyanın sonu mu geldi derler ya başına kotu bir şey gelince, işte oyle hissediyorum. Oysa ne sacma hep derdim bir erkek icin ağlanır mı diye. Meğerse bir erkek icin değilmiş bu gozyaşları. Guzel anılar icinmiş, cok sevdiğin birini kaybetme hissi icinmiş, kalp ağrısı icinmiş. Cok canım yanıyor. Hic gecmeyecekmiş gibi geliyor. Bir daha kimseyi sevemem gibi geliyor. Eksik, yarım hissediyorum. Boyle hissettiğim icin de ağlıyorum. Guclu olmadığım icin ağlıyorum. Kendime nasıl geleceğim nasıl unutacağım bilmiyorum. Kimseyle konuşmak istemiyorum. Nasıl atlatırım bilmediğim icin yazdım. Sizler nasıl atlattınız, gececek mi bu acı?