Kızlar cok stresliyim cok sinirliyim ama bıktım artık ya. Az once eşim ailesiyle goruntulu konuşuyordu. kız kardeşi dedi ki "ben burda ders calışamıyorum size gelip kalıyım kutuphaneye gidip calışıyım" dedi. kendileri koyde. sinirim zıpladı ya bu kız 2 gunluğune geldiğinde bile benim eşimle huzurum kalmıyor eşim bana kotu davranıyor bu şekilde temelli duşunemiyorum. hicbir şeye yardım etmez elini surmez, şimdi bi de dersi bahane edecek hic elini surmeyecek kendimi iyice hizmetcisiymişim gibi hissettirecek.

kaldı ki ben eşimle nasıl rahat edeyim yanımızda surekli 3. kişi varken? zaten aramız yeni yeni duzeldi yine aramız bozulacak diye endişeleniyorum cok canım sıkıldı ya. salonda sarılıp film izleyemeyecek miyiz biz? kilitli kapılar ardında mı ozelimizi yaşayacağız kendi evimizde? boyle iş mi olur ya bu ne duşuncesizlik evli bi ciftin yanına gelip kalınır mı hem de keyfi yere? evinde neden calışamıyormuş onu anlamıyorum, evi var odası var masası var. yeter artık vallahi ya. benim kız kardeşim eşim evde diye gelip kalmıyor "ben de rahat edemem siz de karı-koca olarak rahat edemezsiniz" diyor, bizim etrafımızdaki insanlar neden bu kadar duşuncesiz?
nedir bu başka yerde kalma merakı anlamıyorum. ben kimsenin evine gidip kalamıyorum rahat edemiyorum, rahatsızlık vermek istemiyorum, bu insanlardaki rahatlık beni olduruyor ya.

eşime de soyledim ne ozelimiz kalır ne bişey 3 ev arkadaşı gibi yaşayamam ben dedim, ses etmedi karşı cıkmadı o da beni anlıyor. ama bu duşuncesizliklerden bıktım gercekten. azıcık insanların yuzune gulsem sıcak davransam hemen boyle iyi niyetimi suistimal ediyolar, napayım illa mesafeli mi olayım illa konuşmayım mı soğuk mu davranayım onu mu istiyolar anlamıyorum. yarın oraya gidip iki uc gun kalıp geleceğiz bakalım ne olacak. eşime acık acık soyledim buna rağmen getirirse naparım bilmiyorum.