)))26 yaşındayım oğretmenim 1 yıllık ilişkimi yaklaşık 2.5 ay once kendi isteğimle bitirdim cunku anlaşamadığımızı ve ciddiye gidersek sorunlar yaşayacağımızı , hayattan beklentilerimizin farklılığını duşunuyordum ve mantık cercevesinde bitirme kararı aldım.
Sosyal medyadan ortak arkadaşımız olan bir adam cıktı karşıma bayaaa bi zaman once stalkladıktan sonra ilk tepkim ''Allahım yakışıklı kulturlu gezmeyi yaşamayı seviyor neden boyle bi erkek arkadaşım yok ki'' modunda hayıflandım. O cocuk aklımda kalmış olacak ki ayrıldıktan 1.5 ay sonra gittim twitterdan bir twitini favladım ve o da bana takip gonderdi ve biz konuşmaya başladık.
Ve başladık konuşmayaaa haydi bakalım dedim bismillah geliyo yeni bişeyler. Muhabbetimiz sohbetimiz gayet guzel birbirimizi tanımaya calışıyoruz konuşması yazması muhabbeti okey. Sonra biz buluştuk ilk buluşmada baya aktı muhabbet iyiydi ben aşırı heyecanlandım o da oyleydi. E tabiki ikinci buluşmanın planı yapıldı dedim tamam bu sefer olacak bu iş. Cocuk baya baya sevgili moduna girdi ikinci buluşmadan sonra; bana şaşırtıcı ve erken gelmesine rağmen hayır diyemedim şuan bebeğim canım kuzum hayatımlar havada ucuşuyor ama cumlelerin ici boş gibi hissediyorum. Birbirimize haber veriyoruz bişeyler soyluyoruz ama akmıyor canım akmıyor kuzum diyorum kendime.
Muhabbet edemiyoruz gibi geliyor bana bi donukluk bi suskunluk oluyor, laf lafı acmıyor su gibi gitmiyo sohbet. Eee diyip kalınır ya oyle oluyor coğu zaman. Yarın buluşucaz şimdiden ne konuşsak diye plan yapıyorum ama yanına gidince aklıma bile gelmeyecek kesin. Cok hoşlanıyorum, o da hoşlanıyor bariz belli cumlelerinden hareketlerden. Bunu nasıl aşacağız acaba ? Boyle başlayıp sonradan değişen ilişkileriniz oldu mu bi umut var mı ?