Merhaba arkadaşlar. Annemi kaybettim. Biraz kendimi toparladım sizlerle paylaşmak istedim. Annemi kaybetmemin 2. gunu eşimin halaları, yengeleri, kuzenleri şehir dışından baş sağlığına geldiler. Ben 37 haftalık hamileyim ve evimi temizleyip yemeğimi yaptılar. Kv bu insanları hic sevmiyor sebepsiz yere goruşmuyor ve eşimle bende goruşmeyeyim istiyor. Neyse onlar yemek yaparken kv geldi. Suspus oturuyor ufacık cocuklara anneleri mutfaktayken kufur edip duruyor. Neyse yemek odasına yemege gectik. Anne yemek yiyeceğiz gel. Tokum dedi. Eşim cağırdı halası cağırdı tokum dedi. Biz hep beraber oturduk yemek yiyoruz o da salonda tek oturuyor. Sonra ayaklandı pardusesini giyiyor eşime dedim annen gidiyor gitmesin dedim. Neyse kurtce kufur ederek gitti. Bende sinirlendim zaten acim var 2 yıldır her şeye susuyorum kalktim. Dedim bir daha boyle yapacaksan benim evime gelme. Benim acım var ayakta zor duruyorum guclu olmaya calışıyorum dedim. Kızlar 37 haftalık gebeligimde bir kere bile bi ihtiyacın var mi kızım demeyen insan bu kadın. O gunden beri ne geldi ne aradi kendisini haklı goruyor muhtemelen. Benim acım varken bunu nasıl yaptı. Benim icin sessiz kalamaz miydi? Halalardan ziyade kalkıp kendisi bana yardımcı olamaz mıydı? 15 gun sonra sezeryan dogum yapacağım bu kadın ne hakla ne yuzle gelip benim yuzume bakıp benim evladıma dokunacak...