Arkadaşlar, erkek arkadaşım'la ayrılalı 5 ay oldu. Bu surec icinde yuzyuze goruşmedik ama arasira mesajlaşmalar oldu onlarda tartışma şeklinde. Ben beş vakit namaz kılan, yuksek lisans mezunu, uysal efendi bir kızım. O ise alkol kullanan namaz kılmayan lise mezunu ve agresif bir insan. Bunların yanında tabi olumlu yanlarıda var, bir derdim olsa mutlaka cozmeye calışır beni dinler sahiplenir ilgi gosterir. Ama kusme huyu vardır ve beni kırdığında da gonul almayı bilmez. En son annesini gonderdi annemle tanışması icin ve bizim barışmamızı sağlaması icin, lakin kendisi beni karşısına alıp konuşsaydı daha iyi olurdu bana gore. Annesi oğlunun alkolu bıraktığını ve beni sevdiğini soyledi. Yuz yuze goruştuk kendiside bunları doğruladı ancak bir yıllık ilişki surecimizde daha oncede iki kere soz vermişti ve bırakmamıştı . Benim ilerde calışıp calışmamam hakkındada ilk zamanlar istersen calışırsın istemezsen ben gecindiririm diyordu şimdi ise calış diyor yani deyeceğim başta soyledikleriyle şimdi soyledikleri birbirini tutmuyor. şimdi ben nasıl guveniyim ve annem de istemiyor barışmamı, seni surekli ağlatıyor mutsuz olursun alkolu de bırakmaz, birde gecim sıkıntısı cekersiniz evide yok diyor. Kızlar ben ne yapmalıyım 31 yaşındayım bir taraftan evlenip yuva kurmam gerekiyor artık e seviyorum da bu adamı ama guvenmiyorum