Uc sene once eşimle toplamda uc bucuk ayda evlendik.Gorucu usulu oldu.Eşimle nişanlıyken bu hayatta benim karşıma cıkacak en doğru insan olduğunu duşunuyordum.Her hareketi,sozu,davranışı ve bana olan yakınlığı istediğimden bile daha iyiydi...Ama duğunden kısa bir sure sonra tamamen değişti diyebilirim...Tabi bunda kısmende olsa benimde payım var.Bu davranışlarımdan dolayı benden soğuduğunu soylemişti birkac kez.Ailesi duğun olmaması icin elinden geleni yaptı ve ben benim yanımda olan beni uzmemek icin direnen adama ağladım neden boyleler dedim ona hesap sordum ilk yıl boyle gecti diyebilirim...Sonra durulduk...Ben ailesiyle birsure hic goruşmedim şimdi iki haftada bir ziyarete gidiyoruz bir saat goruyorum... Eşim hala onları sevmediğimi bilir ama eskisi gibi tabiri caizse nefret kusmuyorum. Hatta eşim yeni soyledi evlilik surecinde beni değil eşimide kandırmışlar bunu yapan aileye artık diyecek bir soz bulamıyorum.
Benim asıl anlamadığım nokta şurası etrafımda hep yeni evli benim gibi gorucu usuluyle kısa surede evlenen insanlar var.Hepsi cok mutlu hatta bebek bile bekliyorlar bense eşimle ilgili hayal kuramıyorum ilerisi icin.Bebek duşunmuyoruz eşimin bir ısrarı yok...Zaten bebek olsa eşimin bana karşı benim hissetmediğim bir sevgisi ilgisi olur mu ona hic bilmiyorum...
Ben tamamen sevgi dolu bir ailede buyudum.Annem abilerim gercekten geriye bakınca guzeldi o gunler diyebiliyorum ama babam hep kopuktu başka bir hayatı vardı bizden ayrı şuan eşimde onu goruyorum.Eşimin ailesiylede doğru duzgun bir ilişkisi yok onlar cok farklı.Her birinin ayrı ayrı bir dunyası var.Herkes dileği gibi yaşamış ev arkadaşı gibi aynı ev icinde kalmışlar gibi.Hatta eşimin yıllarca hal hatır dışında evde olduğu surece odasından cıkmadığını duşunuyorum.Akraba desem benim ilişkilerim cok iyidir eşimin alakası yok.Pikniğe gidelim desem ben sevmem arkadaşlarımla ailemle bile gitmedim diyor...Hani diyenler olacaktır bu adam nişanlıyken hic mi belli etmedi kendini diye hayır bizimle pikniğede geldi, akraba ziyaretide yaptı gercekten o zamanı duşununce tek bir kusur bulamam.Gercekten eşimin beni mutlu etmek icin yaptığı en son şey nedir desem bulamam.O yemek yemeği,beraber cay icmeyi,beraber uyumayı vs.yeterli buluyor.Benim beş yıldızlı otellerde tatil yapmak, hergun dışarıda olmak biryerlere gitmek gibi hayalim yok ama eşimin termosa cay koy şurada yeşillik alanda yarın kahvaltı yapalım dediğinide duymadım.Yani ben istiyorum ki asgari duzeyde de olsa ayda birde olsa onunla birşey yapalım o teklif etsin yada sevgisini guzel bir sozle bir sarılmakla ifade etsin ama yok o boyleymiş ailesi bile onu boyle kabul etmiş.
Gercekten yoruldum artık akrabalarımla tek goruşmek istemiyorum.Eşime birgun bile tek kotu soz etmemiş hep sevip savgı duymuş ailemle eşimin iki ayda bir benim zorumla goruşmesi artık zoruma gidiyor...
Birde eşimin calışmaya gonlu olmaması konusu var.Sorumluluktan bir haber carşı pazardan gram anlamayan biriyle evlendiğimi duğunden sonra farkettim.Maaşının yarısını bana verip fatura odeyip mutfak masrafını kısmen yapıyor ev arkaşı gibi olmuş oluyoruz sanırım gelir ikiye bolunup kalanlar o kişinin oluyor...Yorgunum.Yarın ne olacak hic bilmiyorum...Var mı sonumuzu tahmin edebilen?​