Iyi bayramlar...

Icimi dokmek istedim... Cunku cok kırgınım ve kiminle konuşurum boyle bir durumu bilmiyorum...

Bugun bayram ve ben daha gecen bayram bizimle olan kardesimi kaybettim kısa bir sure once. Onsuz ilk bayram bugun... Sabah zil calmadı, ve o gelmedi bizimle kahvaltı yapmaya... Buruk bir bayram bugun...

Bunlara dayanmaya calışırken, ailem icin, herkes icin guclu olmaya calışırken, eşim dun gece bana artık dayanamadığını, ama bitiremediğini, benim onceki seferlerde onu engellediğimi, bana ve aileme uzulmese artık yaşamaya bile hevesi kalmadığı icin ayrılmak istediğini soyledi dun gece pat diye...

Ki ona maddi manevi "hayattan nefret edecek" baskılar yapmadım. Ailesiyle gun aşırı goruşmek istediği icin direndim zamanında sadece... Ama ağır geliyormuş evlilik, ben cok yormusum onu...

Allah biliyor ya kızlar, boğazıma oturdu...

Ben kardesimin ani olumuyle olmediysem, boşanmayla da olmem, beni duşunme, ailemi duşunme dedim... Bitirmek istiyorsan bitir dedim... Ve eşim bitirdi... Evrakları hazırlamak istiyor...

Boyle... Bugun bayram... Ve benim kalbim paramparca...