Merhaba hepinize hayırlı bayramlar diliyorum.. Bu sabah yaşadığım olayı sizle paylaşmak icin yazıyorum, canım cok sıkıldı. Eşim kurban dolayısıyla yanımda değil şuan, benim bi kucuk oğlum var + hamileyim. Bayram kahvaltılarını kvlerde yapıyoruz hep, yine sabah Sabah 7 gibi kaynanam arayıp cağırdı. Bende oğlumu alıp gectim. Buraya kadar sorun yok. Kendi isteğimle gittim zaten, ki kv ve kp i de cok severim. İceri gireceğimizi anladığı an oğlum krize girdi ağlamaya başladı ama ne ağlamak ustumu başımı cekiştirir halde. Eve girmek istemedi yani, dışarı cıkmak icin diretiyor. Neyse girdim iceri, ama cocuk feryat figan cığlıklar atıyo. Koltuğun uzerine bırakmaya calıştım, kv ve kp in elini opmek icin. İnmedi kucağımdan, bi yandan kusura bakmayın falan diyorum soruyolar neden ağladığını anlatmaya calışıyorum bi yandna oğlumu sakinleştirmeye calışıyorum. Ama yakamı bırakmıyor. Neyse kv de benimle paralanıyor oyalamaya susturmaya calışıyo, bana mısın demedi oğlum. O sırada kp bana donup bağırdı “sizde bayramlaşmak yok heralde” diye. Ben kalakaldım, cocuk hala ağlıyor.. Aşkolsun baba goruyorsun sakinleştirmeye calıştığım icin opemedim olur mu oyle şey dedim, tamam bayramlaşmayalım dedi cekti gitti başka odaya. Gozlerim dolu dolu kaldım oylece, kv de bakma sen ona tersliği tuttu cocugunla ilgilen sen kızım falan dedi. Ama benim boğazım duğum oldu. Nasıl uzuldum anlatamam. Bi 10 dk sonra oğlum sakinleşti, kucağımdan indi. Bende gel oğlum dedenle bayramlaşalım dedim, gittim optum elini. Kv de ile de bayramlaştım, o uzulme yok bişey dedi. Ama ben banyoda baya ağladım, kimse gormedi. Ailem burada değil memleketteler, eşim de yok şuan yanımda, kendimi cok kotu hissettim. Kahvaltı bile yapamadım..
Bundan once de ilk doğumumda lohusalığım sırasında, kv bizde kalmıştı. Kp de sabahlrı kahvaltıya geliyordu, eşim işte oluyordu tabi. Bi sabah ben lavobadaydım kp geldiğinde, o sırada bebeğim ağlamaya başladı. Koşturarak cıkıp yatak odasına gittim. Sonrasında kp kahvaltıya kalmadan gitmiş. Kv de bana baban sana cok alınmış hoşgeldin dememişsin rahatsız etmemek icin gitti, sizde boyle şeyler yok heralde biz cok onem veririz tarzı bi konuşma yaptı. Ve ben daha 3 gunluk lohusaydım. Yine kahvaltı boğazıma dizildi. Yine gozlerim dolu dolu. Acıklama yaptım, yine tekrar “sizde oyle heralde bizde boyle” tarzı cevaplar.. Gercekten bu ilk olaydan sonra da cok uzulmuştum, lohusalığımda bile 1 hafta o tribi cekmiştim onların bana anlayış gostermesi gerekirken..
Hicbi kavgamız tartışmamız saygısızlığım olmamıştır, dediğim gibi cok da severim eşimin ailesini. Ama bu iki olayı da goz onune alarak bi dışardan gozle bana yorum yapabilir misiniz? Hatalıysam soyler misiniz.. Eşimle de ilk olayı paylaşmamıştım, bunu da soylemeyi duşunmuyorum. Ailesinden yana hic şikayette bulunmadım bugune kadar. Hala cok uzgunum sabahki yediğim laftan dolayı.. siz olsanız napardınız?