Kimseye anlatamadığım bir sorunum var yuzleşmekten bile korktuğum yoksaydığım bir sorun... Benden bir yaş buyuk erkek kardeşim var kucukluğumden beri beni hep doverdi cocukluğum ondan dayak yemekle gecti. Onun yuzunden hic mutlu bir cocuk olmadım. En son 19 yaşımda iken bilgisayarın başından kaldırmaya calıştı az işim var dedim ben senin abinim kalk diyince hemen kalkacaksın diyerek beni sandalye ile beraber fırlatıp kesintisiz 8 Saat kan kusturana kadar dovmuştu annem elinden alamamıştı. Kafam gozum patladı. Ağzımdan kopuk kopuk kan gelmişti. Okadar kotu bir dayaktı ki ozamandan beri ondan tiksindim tam 12 senedir konuşmuyorum 12 senedir onunla aynı evde 2 yabancı gibi kus duruyoruz evlenip gitmedi bende hala kendime bir hayat kuramadım dolayısıyla hala kurtulamadım az once arkamdan nedensiz yere salak diye konuşurken duydum tum yaşam enerjim cekildi. Cok zor bir durum herkese anlatılmıyor anlatıncada kimse anlamıyor.