Bazı arkadaşlar sacma bulacak konumu buyuk ihtimalle. Ama ben goze aldım da yazıyorum inşallah uzuleceğim şeyler yazmazsınız
Ve inşallah konum taşınmaz, cok dertli olduğum bir konu cunku 28 yaşındayım. Evliyim, bir bucuk yaşında bir oğlum var. Aslında asosyal biri değilim. Girdiğim ortamlarda kendimi sevdiren sıcakkanlı bir insanım. Ama hayat şartlarım yalnızlığa itti beni. Eşimin memleketinde yaşıyorum. Tum ortamımı onceden yaşadığım şehirde bırakıp geldim. Uni mezunuyum ama calışmıyorum. 2.yılımda hamile kaldım ve hop, miniğim kucağımdaydı cok şukur. Bebeğimi kendim buyutmek istiyorum. O yuzden calışmıyorum. Bu şehirde eşimin arkadaşları dışında hickimsem yok. Onlarla kaynaşmaya calıştım ama bazılarıyla kafa yapım uymadı. Bazıları benden uzakta yaşıyor goruşme imkanım cok olmadı. Konumun ozeti, yalnızlığım.. Eşim gec saatlere kadar calışıyor. Eşim en yakın arkadaşım, ona sahip olduğum icin her gun şukrediyorum ama bir yerden sonra insan kafa yapısının uyduğu samimi guvenilir bir hemcinsiyle de konuşmak dertleşmek istiyor. Gonlume gore birini bulamadım. Ya kalbimi kırdılar yollarımı ayırdım ya kafa yapım uymadı. Ya da mesafeden dolayı iletişim azaldı. Yalnız hissettiğimde dua ettim allahım bana dedikleri gibi ahiretlik bir yoldaş gonder diye. Kurslara gitmeyi duşundum ama bebeğime bakacak kimse yok. Cocuk parklarında sosyalleşiyorum bu aralar sadece.
Burdan yazmak ne kadar doğru bilmiyorum ama benimle aynı şehirde yaşayan, yaşamayan, benim gibi anne olan, halimden anlayan.. arkadaş olmak isteyen kk sakini varsa bana ulaşmasını istiyorum. Tlf no veririz gun icinde muhabbet ederiz. Aynı şehirdeysek buluşur arkadaş oluruz.. Lutfen yanlış anlamayın soylediklerimi, tum iyi niyetimle gozlerim dolu dolu yazıyorum. Yalnızlıktan cok yoruldum. Asosyal olup cıktım evden dışarı cıkasım gelmiyor. Ruh halim bebeğime de yansıyor.
Hepinize şimdiden teşekkurler