Ablamın 3 cocugu var yazlari bize geliyor 3 ay beraber kalıyoruz. Su an da yanimizda cocuklarla. Surekli cok uykum var su cocuklara bakin biraz uyuyum falan diyo cok iyi anliyorum oyle de yapiyoruz hadi sen uyu diyorum bakiyim diyorum ama başedemiyorumki yegenlerimde hiperaktivite ve dikkat daginikligi teshisi var ilac kullanicak derecede durmuyolar maksimum 40 dk oyalayabiliyorum sonrasinda annelrini istiyolar uyandiriyolar..
Şimdi beni rahatsiz eden kısım şu. Annem ablami uyariyo gece film falan izleme yat uyu dinlen gunduz uyuklama surekli diye anneme de kiziyo. Surekli gun icinde ablam uyumak istiyorum diye koltukta yatiyo ev islerine zaten ben kosuyorum yakinda dugunum var tahmin edersiniz stresimi. Carsiya annem giderken gezmek icin cocuklari birakmayi teklif ediyo surekli.
Bugun de gelmis bi akrabayi ornek gosteriyo iste o akraba annesine cocugunu birakip arkadasina gidiyomus uyuyomus keyif yapiyomus biz neden hic ona yardim etmiyomusuz.. ya sunu anlayamiyo annem babam yasli bende dedigim gibi elimden geldigi kadar yardim etmeye calsiiyorum. Mesela bende evlenince hemen cocuk dusunmiyorum kendimi o olgunlukta gormuyorum ablami gordukce iyice sogudum ya
Yani artik surekli yok onun kardesi cocuklarina bakiyo onun annesi cocuklarina bakiyo muhabbetinden sıkıldım biz uyardik 3. Cocugu da yapma dedik bak zaten zor basediyosun sana da yazik dedik dinlemedi hamileyim haberiyle geldi. Haklimiyim haksizmiyim bilmiyorum tek bildigim stres oldugum tabi baska dert vermesin Allah ama sadece icimi dokmek istedim.