Meseleyi uzun uzun anlatmak istemiyorum. Tek bir ornek uzerinden fikirlerinizi almak istiyorum.

Benim kayinpederim zamaninda kayinvalidemi annesine karsi savunmadigi icin hep şuclu oldu. Ayni sekilde gorumcemi de esi savunmadi. Bunlar daima elestrildi. Daima kotu olarak anlatildi.

Simdi gercekten ikimizin de sucu olmadigi halde esimin ailesiyle karsi karsiya geldik. Tek sebep kiskanmalari. Ve esim benim yanimda oldu.

Bunun karsiliginda ne beddualar ne kufurler isittik. Hatta esim annesinin degil benim yanimda oldugu icin esime buyu yapmış olmakla bile suclandim.

Insanlar nasil bu kadar kotu kalpli iki yuzlu olabiliyorlar.