Her an olecekmişim gibi geliyor. Direnmekten cok yoruldum. Sanki kendimi bırakırsam oleceğim. Kalbim surekli sancıyor. Bi goğus kemiklerim ağrıyor bir sol kolum uyuşuyor. 4-5 ay icinde sırf bu sebeple iki kez kalp kontrolu oldum. Sıkıntı yokmuş cok şukur. Bu sefer de stresten kalbime zarar vermişim gibi geliyor. Bebeğim var uykusuz kalıyorum. Uyku duzeni oluşmadı hala. 10 aylık kendisi. Doğum sonrası olumcul bir olay atlattım. Beyin damarıma pıhtı attı ve 6 ay kan sulandırıcı tedavisi oldum. Pıhtı atma anını saniyesi saniyesine hatırlıyorum. Annemin bağırışını kayınvalidemin bağırışını ve bayılma anımı unutamıyorum. Bayılmadan once tek gozum kor olmuştu. Gunluk hayatta ne zaman boyle gorme sorunu yaşasam başım donse yine bayılacağım oleceğim diyorum. Eşime her gum olmekten korkuyorum diyorum o da yıprandı. Psikologa gideceğim de henuz doktor bulamadık. Dertleşmek icin yazıyorum. Gebelik tansiyonum vardı. O zamanlar hep 15-10du tansiyonum. Bi ara 12-8 civarı seyretti normale dondu dedim. Bu aralar da hep 11-6,5 gibi bu sefer de duşuk diye korkmaya başladım. Olmek istemiyorum evladımın buyuduğunu gormek istiyorum. Korkuyorum eşim işteyken bana bi şey olursa da cocuğum saatlerce yalnız napar diye. Norologum bir daha bu durumu yaşamayacaksın dedi. Ama Allah bilir ya yaşarsam? Okb tedavisi gormuş biriyim bu arada. Şu an okb olarak sadece olum korkusunu takıntı yaptım sanırım. Pıhtıdan once 1 hafta başım kopacak şekilde ağrımıştı şimdi de 1 haftadır ağrıyor ama o kadar şiddetli değil ya klima carptı ya gerginlikten diyip geciştiriyorum ama cok cok cok korkuyorum. Yarın mulakatım var ve olum korkusunu duşunuyorum hala ve hala.