Kendimi kuculmuş hissediyorum. Kucuk ve korunmaya muhtac gibiyim. Bir buyuğum gelse, bana sarılsa ve hadi uyu uyanınca yaşanmamış gibi olacak desin istiyorum.
Yokluğuna alışamadım. Olduğunu kabullenemedim. Sanki biryerlerden cıkacak gibi. Camiden insanlar cıkıyor ve sanki babamda birazdan cıkıp gelecek ve benden cay isteyecek.
Cocuklarımın dedelerini hatırlamayacak olmaları icime dokunuyor. Hep keşke annem ve babam daha genc olsaydı derdim. Torunlarının buyuduğunu gorsunler isterdim. Olmadı malesef
Gelip başın sağolsun diyorlar ama sanki başkası vefat etmiş ama bana başsağlığı diliyorlar. Babam hÂl hastanede yatıyor biz de ziyaretine gidicez.
Zaman cok cabuk geciyor.
İcim daralıyor. Hep susayım oylece konuşmadan yatayım istiyorum. Bazen de avazım cıktığı kadar bağırmak istiyorum. İcimden birşey yapmak gelmiyor. Babama sarılayım ve o da yine gozlerimden opsun istiyorum