Arkadaslar lutfen beni rahatlatin biraz jonu annem ve bebegimle ilgili
Ozetle annem bebegime bakmak istemiyor. Simdi bakmak zorunda degil tabi ki diyeceksiniz, haklisiniz da ama lutfen bi yorum yapin ben kirilmakta haksizmiyim.
Benim 6 aylik bi bebegim var. Kendim kamuda calisiyorum.
Bebegim 1,5 yasina gelene kadar ucretsiz izin alip bakmayi dusunuyorum ki ev kredimiz olmasina ragmen esimle cocugumuzun yetismesi icin boyle bir karar aldik. Biliyorsunuz zaten en fazla 2 sene ucretsiz alinabiliyo.
3 yasinda ise bebegimi kurumumuzun kresine vermeyi dusunuyorum, 3 yastan once almiyorlar.
Yani arada 1,5 sene gibi bir biosluk kaliyor.
Anneme gelince 49 yasinda butun cocuklari evli genc ve saglik sorunu olmayan birisi Allaha sukur.
Bizle ayni sehirde oturuyor ancak uzak sayilir. Babam ben ise giderken anneni birakir aksam da alirim diyor.
Bende anneme cok zor olmasin diye yanina yarim gun bir yardimci tutayim, yardimci temizligi yemegi yapsin anneme yardim etsin diyorum. hem her gun gelince cokta temizlik isi olmaz yemeklerini felan hazirlar diye dusunuyorum.
Ancak annem biz bu planlari yapar ken hic ses cikarmiyor. Ortamdan kaciyor. Zaten cokta konusulmadi ama en son halamla beraberken konu bebege gelince ben sakayla karisiki benim bebegime de kimse bakmak istemiyo halacim dedim.
Annem hic ses etmedi. Halamda ne yapacaksin deyince ben de 1,5 yasina kadar bakicam sonra bilmiyorum dedim.
Halamda iyi sonrada krese ver dedi.
Anladim ki bunu ona annem soyletti.
Tekrar ediyorum tabi ki bakmak zorunda degil ama 1,5 yil bu fedakarligi yapamaz mi?
Kendimi anneme karsi cok kirgin hissediyorum. Artik onunla gorusmek istemiyorum.
Lutfen bana bi akil verin de biraz rahatlayyim.