merhbalar arkadaşlar ,
tek dert ortağım icimi dokebildiğim yer burası oldu . kendimi o kadar yapayalnız hissediyorum ki . yuzum inadına gulmuyor. ne bir derdimi anlatabileceğim eşim var ne de aileme anlatabiliyorum icimdekileri . sanki bi boşlukta yuzuyorum . dunki olanları kısa ve ozet ile size anlatmak istiyorum . kuzenimin duğunu olacak . dunde yemeği verilecekti . yemeğe gittik kendi ailemle herkesin eşi yanında diğer kuzenim yeni nişanlandı onun nişanlısı yanında benim kocam yanımda yok nerede ailesiyle evlerinin tadilatına yardım ediyor. aradım eşimi beni almaya gelir misin dedim . tamam dedi . herkes eşimi soruyo işte kalamıycağız gitmemiz lazım işimiz cıktı insanların o tavırları zoruma gitti. eşim geldi gel bir iki dakika hayırlı olsun de gidelim dedim ayağımda terlik var gelemem yarın geleceğiz zaten falan filan dedi . tamam teşekkur ederim beni herkesin icinde kucuk duşurduğun icin dedim . babaannem annem babam arabaya ayağına kadar gittiler beyfendinin tuttu beni bir ağlama neye sinirlendin bana mı sinirlendin tamam bir daha yapmam dikkat ederim dedi ama gerisi yok . neyse gorumcenin kızınında doğum gunu maksat ona yetişmek . gorumcemde şehir dışında yaşıyor. buraya bayram icin gelmişti o da bende zaten 1 haftadır . gittik benim evde yemeklerini hazırladım pastasını kestik . ailesine yok diyemiyor annesine anne bugunde benim işim var diyemiyor . annesinin şu tadilat işi bitsin konuşmak istiyorum . adam da bana karşı bi ilgi alaka yok ama annem annem diye oluyo artık cok zoruma gidiyor. şu şekilde de bir konuşma yapmak istyorum ben mutlu olmak icin evlendim her gunum gozyaşları dokerek gecti senin hicbir şekilde umrunda değil bana değer vermeyen bir adamla bu evliliği yurutmek istemiyorum ne sen benim omrumden cal ne de ben senin omrunden calayım. cesaretimi toplayabilir miyim bilmiyorum ne yapmam lazım bilmiyorum kafam allak bullak.