Şuan ağlayarak acıyorum bu konuyu gercekten cok zor durumdayım. Son care sizlerden fikir bekliyorum.
Uc gun once babamın evine geldim. Anne, baba ayrı. Herkes şuan psikolojik baskı yapıyor boşanmamam babam sabah akşam evine ne zaman gideceksin diye soruyor. Boşanmak istememi kesinlikle kabul etmiyor.
Herkes yuvanı yıkma şoyle boyle diye uzerime geliyor kimseye sığınamıyorum. Kime anlatsam derdimi yıkma diyor. Cok zor durumdayım gidebilecek hic Bi yerim yok her kapıyı zorladım ama olmadı. Daha geleli uc gun oldu az once baba denen şahıs ne zaman gideceksin evine diye tartışma cıkardı.
Başka bi şehirde yurda yazıldım ama bir ay sonra başlıyor oraya başlayıp işe başlamaktı amacım bu şehirde duramam.
Herkesin uzerimdeki baskıları uc gunde butun akraba fertleri duyup aynı şeyleri gelip bana soyluyor.
Annemin yapmak istediği tum kapıları yuzume kapatıp beni caresiz bırakıp evime gitmem.
Bu durumda cok zor durumdayım eşimle birazda olsa gorucu usulu annemin zorlamalarıyla evdeki sorunlardan kacmak icin evlendim ama sevgim yok.
Eski konularını bilenler belki hatırlar.
İnanın şu durumda istemeye istemeye eve gitmekten başka carem yok gibi hissediyorum.
Evdeki rahatımı ozledim sanırım cunku bana hic rahat vermiyorlar bu şehirde barınamıyorum. Ne kadar dik ve kararlı durmaya calışsamda icimde fırtınalar kopuyor.
Lutfen gececek deyin. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum caresizim.
Aklı başında hayatı yaşamış gormuş bireylerden fikirlerinizi istiyorum.
Lutfen eski konularımada bakın.