Merhaba arkadaşlar. Oncelikle şoyle kısaca ozet geceyim ciddi anlamda yoğun duygular beslediğim kişiyle ayrılalı uzun bir zaman oldu ama artık onunla olmaz kendime saygım varsa biraz. Bu nedenle onume bakıyorum. Biriyle tanıştım. Ama sorun şu ki hem kendisi benden bir yaş kucuk ve nedense ben buna alışamıyorum. Hemde şoyle ki cok iyi anlaşıyoruz eğleniyoruz guluyoruz saatlerce telefonda sohbet edebiliyoruz mesela. Ayrıca tam evlenilebilecek birisi cok efendi iyi yetişmiş işi gucu var kibar ve bana duşuncelerime cok onem veriyor asla kırmıyor hatalı bile olsa hep o alttan alıyor hep iyi olalım istiyor. Buraya kadar normal her şey ama ben o heyecanı aşkı hissetmiyorum. İnsan olarak cok seviyorum kendisini ve iyi anlaşıyorum ama o midemde kelebekler ucuşmuyor mesela. Ya da diğer erkek arkadaşımla mesela ailesi bana gore değildi bu problemlere goğus gereceğimi duşunuyordum hicbir şeyi problem etmiyordum. Ama mesela bu cocukla aramızdaki bir yaşı bile kafama takıyorum acaba mı diyorum. Sizce ciddi bir ilişki hatta evlilik icin aşk şart mı?