Olum acısı, buyukler kadar minikleri de etkiler. Psikolog Elif Kutlu Merzeci, cocuğunuzun size olumle ilgili sorular sorması halinde ona durust davranmanızı oneriyor: Bırakın acısını ağlayarak yaşasın. Hislerini size resim yaparak anlatsın..
Medical Park Bursa Hastanesi'nden Uzman Klinik Psikolog Elif Kutlu Merzeci, olumun cocuklara nasıl anlatılması gerektiğini acıkladı:



* Aileler olumu cocuklarına nasıl acıklamalı?

Cocuklar olumun nasıl bir şey olduğunu cok merak eder. 2 yaşına kadar cocuklar olumu anlayamaz. 3-4 yaşlarındaki cocuklar ise olen kişinin gittiğini, ancak ileride geri gelebileceğini duşunurler. Olen kişi ebeveynlerden biriyse, cocuğun yeme ve uyku duzeni bozulabilir. Bu noktada, cocuğun cevresindeki kişilerin davranışları cok onemlidir. Onun bakımını surdurecek ve ozlemini dindirebilecek, sakin bir yetişkine ihtiyac vardır. Okul cağına gelen cocuklar, olumun bir son olduğunu algılamaya başlarlar. Giden kişi artık gelmeyecektir. Yas surecinin ne kadar sureceği ve o surecteki belirtiler, cocuktan cocuğa değişir. Bu belirtiler; kaygı, korku, yeme ve uyku duzeninde bozukluk, o anı tekrar yaşamak ve 'gerileme davranışı' dediğimiz yaşından daha kucuk tavırlar sergilemektir.



'GERİ GELECEK' DEMEYİN

* Cocuğun olen kişiyle ilgili, 'Nereye gitti, geri donecek mi?' gibi sorularına nasıl cevap verilmeli?

6 yaşa kadar bu konu hakkında cocuklara vereceğimiz cevaplar, son derece basit ve sade olmalıdır. Oncelikle olen birini bir daha goremeyeceğimizi belirtmek gerekir. Cocuğa verilecek bu bilginin ertelenmesi veya ona yanlış bilgiler verilmesi cok sakıncalıdır. Cocuğa, 'O uzak bir yere gitti, yakında gelecek', 'O biraz dinlenecek ve sonra uyanacak' gibi sozler soylemekten kacınmak gerekir. Cocuğa, eğer istersek gozlerimizi kapatıp olen kişinin hayalini kurabileceğimizi ve onu duşunebileceğimizi soyleyebiliriz. Bunu yapmasına yardımcı olmak icin, onun geniş hayal dunyasından yararlanabiliriz. Cocuk kaybedilen kişiyi bir melek ya da gokteki parlak bir yıldız olarak tanımlayabilir. Onu bu şekilde somutlaştırması, yaşadığı şeyleri anlamasını kolaylaştırıcı bir etki yaratabilir.



AĞLASIN!

* Cocuklar cenaze torenlerine goturulmeli mi?

Bu konuda tereddut yaşayabilirsiniz ama bence cocuklar cenaze torenine katılmalıdır. Cenaze merasimine katılmak, cocukların olumu anlamasını ve kabullenmesini kolaylaştırır. Ancak merasimde neler olacağı konusunda cocuğu onceden bilgilendirmek gerekir. Bu bilgilendirme, cocuğa olumun ve gomulmenin korkulacak bir şey olmadığını anlatmak amacıyla yapılmalıdır.



* Sevdiği yakınlarından birini kaybeden bir cocuğun, bu donemden mumkun olduğunca az etkilenmesi icin neler yapılabilir?

Surekli gormeye alıştığı bir akrabasını, ozellikle de annesini ya da babasını kaybeden ve yas surecinde olan bir cocuğa mutlaka destek olmak gerekir. Bu cocuğun, olumle ilgili tum soruları ictenlikle cevaplandırılmalıdır. Boyle bir durumda, cocuğun duygularını resim cizerek ifade etmesine izin verilmelidir. Bu hem cocuğun rahatlamasını, hem de yakınlarının onun hislerini bir nebze de olsa anlayabilmesini sağlar. Ayrıca cocuğun uzulmesine ve ağlamasına da kesinlikle engel olmamak gerekir. Belirtiler gun gectikce artar ve cocuğun normal hayatını altust etmeye başlarsa ve cocuğun bakımını ustlenen sakin ve huzurlu bir yetişkin yoksa, mutlaka bir uzmandan destek alınmalıdır. Cocuklar etraflarındaki yetişkinlerin uzuntulu ve kaygılı hallerinden endişe duyup, paniğe kapılabilirler.




(alıntıdır)