Hamile kalmadan once,doğumuma iki ay kala korkudan hergun ağlarım diyordum ama okuduğum dualar ve surekli evde oyalanacak bir şeyler bulmam sayesinde cok rahattım.
19.09.08 de sabah 8 de hastanedeydik,işlemlerimi yaptılar ve sancı odasına goturduler lavman yapıldı,serum takıldı 1 saat sonra serum bitti ve suni sancı verilmeye başlandı sancılar saat 5 ekadar ara ara giriyordu hafif şiddetteydi sancı geldikce belimi ovuyordum rahatlatıyordu,acılmama bakıldı 1-2 cm suni sancıyı cektiler kendi sancımın gelmesini bekledik ve 5dkkada bir sonra yine 2 ila 3 dakikada bir kendi sancım gelmeye başladı gece acılmama tekrar baktılar 2-3 cm olmuş,benim sancıların şiddeti aynı,bu arada sancı geldikce terliyorum sancı gidince uşuyorum ve tam uykuya dalıcam tekrar sancı,doktor dediki bu sancıyla doğum yapamasın sancılarının bu kadar sık değil 15 dkkada bir gelip kuvvetli olması lazım dedi.Bu arada dun gece 12 de yediğimle duruyordum 24 saat olmuştu ac ve susuzdum gece 12 gibi bir şeyler yedik sancı cekmeye devam.Sabaha kadar birkac dakikada bir gelen ve şiddeti değişen sancıları cektima ama dayanılmayacak gibi değildi.Sabah 8 gibi acılmama baktılar 4-5 cm olmuş ve ben zorlanmaya başladım bundan sonra surekli doktorum nerde kaldı dedim gelecek dediler doktorum hala yok.Saat 10 oldu sancılarım şiddetlenmeye başladı 2dkkada bir geliyor ve 20 saniye suruyordu acılmamada bakmadılar doktorum gelecek o ilgilenecek diye,yan odada bağıran bayanı duyuyordum benim acılmama 4-5cmken ben zorlanmaya başladım ilerleyen zamanlarda bende bunun gibi olucam daha saatler var diye duşunmeye başladım ve beni sezeryana alın dedim onume gelene,satlerdir sancı cekiyorum daha 4-5 cm bundan sonrası kimbilir ne kadar surer bitkin duştum dedim sancı geldikce kilitleniyordum ama hic bağırmadım sancı gecince kuş gibi oluyorsunuz zaten sanki hic sancı cekmemiş gibi.Doğum boyle tabiî ki zorlanacaksın dediler.Oğlen 12 oldu,sancılarım biraz daha zorlamaya başladı,baktım bunların beni sezeryana alma niyetleri yok acılmda en son 4-5 cmdi (tabi ben hÂl oyle sanıyorum) sancı kesici yapın ben gidicem dedim hasta hakları vardır herhalde zorla tutamassınız dedim,sabah 10a kadar yani yaklaşık 26 saat sesi cıkmayan ben artık zorlanmaya ve doktorların başını ağrıtmaya başlamıştım.Baktım bunların bişey yapacağı yok en iyisi kacmak başka hastaneye gidip epidural yaptırmak dedim aldım serumumu elime kimsenin kapıda olmadığı anı gozledim ve cıktım doğumhaneden başladım deli danalar gibi ordan oraya koşturmaya herkez senin ne işin var burada diyor neyapacağımı şaşırdım eşimle karşılaştım o an gidelim dedim daha acılmam az ve ben saatlerce bunun kat kat şiddetlisine dayanamam,arkamı dondum herkez toplanmış ebeler,doktorlar,guvenlik gorevlileri…Sonunda doktorumu aradılar doktorum geri donmemi ve bir saat sonra geleceğini soyledi hayır dedim hemen gelin yada ben gidip epidural anestezi yaptırıcam.Sonra hemşireyi istedi doktorum onunla konuştu,sezaryene alıcaz seni gel hazırlayalım diye kandırıp geri goturduler,yarım saat sonra doktorum geldi saat 12.30da acılmama baktı 8 cm doğurmana az kalmış gel suyunu patlatalım dedi suyumu patlattı bebeğin kafasını tuttu 2 saate kadar doğurursun dedi ve gitti.15dk sonra başka dr geldi,acılma tam dedi sancın geldikce ıkın dedi,ıkındıkca rahatladım sonra doğum masasına aldılar,ıkınıyorum cok guzel diyorlar bebek cıkmıyor tekrar ıkınıyorum cok guzel diyorlar olmuyor sonra ebe hanım destek verin dediler karnıma bastırdılar ıkınmaya devam ettim,bu kısım kabız olmaktan daha kolaydı acı yoktu sadece şiddetli bir basınc vardı,epizyotomi uyguladılar iki kez daha ıkındım balık gibi cıktı bebeğim hemen yan tarafa aldılar oğluşumu bakımını yaptılar inanamıyorum dedim,ama ağlayamadım o an hemen dikişlerime gectiler,dikişlerim 20 dk felan surdu,7 tane dikiş attılar odemli altın cokmu kilo aldın dediler 20 kilo dedim.Bebişim 3.390 gr doğdu.Sonra odaya goturduler bebişimide yanıma verdiler,doğum hikayelerini okuyunca doğum videolarını izleyince ağlardım ama aynı şeyi kendimde yaşayamadım cok saflaştım,emzir dediler goğus ucum olmadığı icin alamadı oğlum.Tekerlekli sandalyeye oturdum oğluşum ebenin kucağında doğumhaneden cıktık kapıda babamız karşıladı bizi,cok guzel bir andı
