Merhaba arkadaşlar nihayet ben de doğum yaptım.Cumartesi sabahı 9.30 da ameliyata girdim buyuk bir heyecanla.Sezeryanla doğum yapacaktım,genel anestezi tercih ettim.Kızımı hemen cıkarmışlar fakat benim ayılmam biraz uzun surdu.Ama ameliyathanede surekli kzım saglıklı mı ve canım cok acıyor cumlelerini tekrar ettiğimi hatırlıyorum.Gozyaşları icinde ameliyathaneden cıktım.Odama vardığımda agrı kesiciler tekrarlandı.Hafif kendime geldiğimde de kızım yanımda yoktu malesef Ciğerlerindeki suyu atamamış,boynuna kordon dolaşmış,normal doğum kesinlikle olmazmış.Zaten tup bebekti,oyle bir şansım yoktu.Kızımı bakıma aldılar,ozel hastane de olunca birazabartıyorlar tabi para kapmak icin ama insanın icinde şuphe kalıyor yine de.O gun icin oldukca agrım oldu,bebeğime cok uzuldum.Akşama doğru su icmeye başladım.olmuştum susuzluktan.dr yurumemei istedi.2 denemem oldu.ikisinde de terler boşaldı,kulaklarım uguldadı,dikiş yerim acıdığı icin kalkamadım.daha sonra tekrar denedim.onda kalktım ama cok zorlandım.belim iki buklum bir şekilde.zorlana zorlana bir kac kez yurudum o gece.neyseki gaz sorunum olmadı.ilk gunde halloldu.ertesi gun daha iyyidim ama bu sefer de dikiş yerlerimde muthiş bir yanma ve sırt agrısı.ama yine kendimi toparladım,hafif makyajımı yaptım,guzelce giyindim.odamı cok guzel suslemiştim bol bol res,m cektirdim ama malesef kızımla kısmet olmadı:cok uzgunum:dha sonra bbeğimi getirdiler,guzel meleğimi gordum kısa bir sure ama opup koklayamadım tabi,kuvozun icindeydi,yoğun bakıma koydular yine nefesini kontrol icin.sut olayına gelince uzuntuden sutum hic gelemdi 3 saatte bir pompayla sagmamıza ragmen.cok istiyodum ilk sutu almasını,ona yetemediğim icin icim parcalandı.hamileleğim başından beri hep emzirmek icin şartladım kendimi cunku.ama dr hemşireler morak-l verdi,bazı sezeryanlı hastalarda olur pes etme diye.goğsume sıcak kompres yaptık.(sıcak suyla ıslatılmış havluyu goğuslerde beklettik)sonra birkac damla geldi ama dunyalar benim oldu.hemen enjeksiyona cekip bakım odasıan yolladım nolu az da olsa verin diye.cok şukur bebeğe verince biraz rahatladım.bugun oğlen de kızmla vedalaşıp,elini tutup onu hastanede bıraktım.cok uzuldum tabi ama 850 gramlık bebkelrin ve annelerinin hayata tutunuşunu gorup allaha şukredip,onun orda daha cabuk iyileşeceğini duşunerek hastaneden ayrıldım.beeğimin solunumu duzene girdi,yeneidoğan sarığı oldu şimdi de.bikac gun icinde inşallah yanımda olcak.ben de bu arada kendimi toparlarım.sut sagmaya intala devam ediyorum pompa aldım,başarıcam bunu da cok istiyorum anne olmak kolay değil,pes etmek yok.guzelce beslendim bugun et suları,ceviz,kompostovs.akşam da zzorlanmadan tuvalatye cıktı,cevizin etkisi buyuk.şu an goğuslerim taş gibi hafif sızlıyor akşam pompayla denedim bu sfere biberonun dibine varıcak kadar sut geldi,eminim gunden gune artcak.kendime gelince daha iyiyim.kendimi sıvcak tutyyorum.dinlenmeye calışıyorum.cenem duştu.ama normal doğum şansı olanlar bence normal doğumu tercih etsinler.ben acıya dayanıklı olmama ragmen oldukca zorlandım.dra gore cok iyiym ama bakalım inş. daha iyi oolcamherseye ragmen tum acılararagmen annelik harika bir duygu.allahım isteyen herkese nasip etsin.son tavsiyelerim sut icin pess etmeyin.3 satte bir gogusleri uyarın mutlaka.tuvalate cıkmak icin ceviz yiyin su icin.zorlansanız da yururuyn mutlaka.herksese sevgiler.mutlu gunlerde buyutelim bebeklerimizi inş..