s.a hayırlı bayramlar gonul dostlarım burda sizinle herşeyi paylaştım gerek sohbette gerek burda.ama her guzel şeyin bir sonu varmış kimisi mutlu biter kimisi uzucu.ama biliyorum ki her şerde bir hayır her hayırda bir şer vardır.

26 eylul perşembe gunu dublora girmek bebeğimin o melek yuzunu gormek istediğim an gittiğim doktor her yerini izledikten sonra soğuk bir yuz ifadesiyle iyi şeyler olmadıığğnı soyledi eşimle bana nedir diye dilim varamasada dr soğuk bakışları arasında bebeğinizin kalbi durmuş uzgunum dediğinde dunya yer gok hic biri o an beni kabul etmedi.hayır dedim inanmadım siz hepiniz aynısınız dedim meğerse kendimi kandırıyomuşum coktan melek olmuştu oğlum bebeğim.o yerden cıkmamla kendi dr gitmem ve onunda o solgun hali onun da yureğinin acıması benim acımı iki ye katlamıştı ve ben hala inanmak istemiyordum.fakat gercek oydu.bebeğimin kalbi durmuş ve melek olmuştu.ocak 30 doğum tarihimdi daha 5 aylıktı hisediyordum onu konuşuyordum.hayallerimiz vardı ama bitmişti o an hayalin yerine huzun gelmişti.ama hic bir an neden Allahım demedim.cunku biliyordum bende ona gidicem ne mutlu ne onurlu hisediyorum ki kendimi bana minnacık yureği minnacık elleriyle şefatci olacak bir meleğim var artık.şuan ben bayramımı bu fani dunyada yaşarken eş dostla benim meleğim oğlum melekler peygamberler arasında geciriyor.
hastanede 3 gun kalmamın sonunda 3 gunu sabahı saat 9:30 da normal doğumum gercekleşti.gonul isterki o acı karşısında yaşan bir bebeğim olsaydı ama aklımı başıma aldığımda benim en hayırlı evladım o diyorum.

evt gonul dostlarım bu yaşadıklarımı neden buraya yazdım bilmiyorum ama bildiğim bir şey varki biz burda sizinle acıyı sevinci payşalaşan gonul dostlarıyız.
Rabbim evlatlarınızı sizlere bağışlasın.eğer benim durumumu yaşayan olursada sakın isyan etmesin.hep dua etsin bizim kurtarıcımız sadece YUCE ALLAH.
SELAM VE DUA İLE ALLAHA EMANET OLUN.