Ailemize yeni bir birey katılmasına karar verdiğimiz gunlerde tam yeni yeni hazırlık ve kontrollere başlamışken bi anda bize surpriz yaptı bebişim. Ama iyi ki de yaptı iyi ki de geldi. :asigim:
10 kasım akşamı hastaneye daha yakın olmasından dolayı annemde kalmaya karar verdik. Evden tum eşyalarımızı toplayıp akşam saatlerinde anneme gectik ve o andan itibaren artık bende de heyecan başlamıştı. Gorenler hayırlı olsun, Allah bi avazda kurtarsın diyordu ama ben heyecandan dokunsan ağlayacak vaziyetteydim . Akşam evde tam bir seferberlik hali vardı. Goren evi duğun evi falan sanır, evde ole bir hazırlık var sanki ertesi gun evden gelin cıkacak kaydirigubbakcemile3
o gece ben heyecandan hic uyuyamadım tabi,, benimle beraber annemde
gece 12 den itibaren yemek ve su yasaklandığı icin 12 ye kadar ne bulursam yedim diyebilirim
sabah hazırlanmak icin 06.00 gibi kalktım.sanki uyumuşum gibi .. 07.30 da eşim annem-babam ve kardeşlerim tam kadro hastaneye gectik .tam yatış işlemlerimizi yapıyorduk ki kayınvalidem ve kayınpederim de yanımıza geldiler. Artık tum aile artık vaktin gelmesini bekliyorduk.bizi odamıza aldılar ama oda ile ilgili başta bi takım problemler oldu beni bebek katı dolu olduğu icin bir alt kattaki odaya aldılar ama orada da normal hastalar olduğu icin benim biraz moralim bozuldu. Tam da o sırada doktorum ziyarete geldi ve ameliyat sonrasında normal kata gececeğimi soyleyince biraz daha rahatladım. Ardından hemşire gelip nst ile bebişimin kalp atışlarını dinletti kıyafetlerimde gelmişti ve beni hazırlamaya başladılar. Ne lavman ne de sonda takıldı yani korktuklarım cok şukur olmadı 09.15 gibi sedye artık odaya geldi ve beni ameliyathaneye indirmek icin sedyeye aldılar. Artık vakit gelmişti. Herkes bi anda bana bakıyor ağlamamak icin kendimi zor tutuyordum. Eşim bi an olsun yanımdan ayrılmadı. annemin gozler daha ben sedyeye cıktığım andan itibaren dolmaya başladı . eşim asansore ardından ameliyathane kapısına kadar bana eşlik etti bitanem. Ameliyathane korktuğum kadar urkutucu değildi, oyle cok soğukda değildi. . once beni biraz kenarda beklettiler 3 tane ameliyat odası vardı beni 3. ye alacakları ama benden once bir doğum olduğu icin icerde hastanın ayılmasını bekliyorlardı o sırada ben de kenarda kurbanlık koyun gibi bekliyorum tabi gelen gecen doktor hemşire laf atıyor kaydirigubbakcemile3 gozum dr umu arıyordu ki geldi evet artık seni iceri alacağız diye ve her şey başladı .. icerde sohbet muhabbet sadece acım dediğimi ve ardından yemek muhabbetini hatırlıyorum.kolay gelsin bile diyemeden uyumuşum. Bi guzel ruya bile gordum. Gozumu actığımda ilk sorum bebeğim nasıl demek oldu. 10.30 gibi beni yukarı odama aldılar eşim yine beni asansor onunde bekliyordu :asigim: odama geldim hemen hazırlandım hemşireler maşallah hic boyle ayılanı da gormedik falan diyorlar kızımı getirdiler allahım o nasıl bir guzellik. Yutkunmakta zorluk cektiğimi once kızıma sonra da eşime baktığımı hatırlıyorum.bebek hemşiresi hemen emzirmem icin yanıma getirdi.başta biraz cebelleştik ama artık daha rahatız. İnanılmaz bir duygu.allah tum isteyenlere bu duyguyu yaşatsın. Artık hayatımda iki aşkım var.:asigim: İyi ki geldin meleğim.
Sezaryen hic de oyle sanıldığı gibi zor değil. Gayet rahat ben 1. gunu akşamından itibaren ayaktayım. Her işimi rahatlıkla yapabiliyorum. Ameliyat yerimde dikişimde yok sadece ince bir cizgi var o kadar .yeni yontemmiş bu her şey gayet rahat ve sorunsuz oldu cok şukur .
Bu arada kızım 11.11.2008 de 09.43 de 3190 gr 50 cm doğdu. Tam bi pamuk prenses :asigim:
biraz uzun oldu ama bende doğum hikayeleri hep uzun olsun istemiştim hihoyyyt
işte kızımın ilk goruntusu.maşallah diyin kızlar olur mu
ImageShack - Image Hosting :: sdc10436wp2.jpg