Belki gormuşsunuzdur, 14 kasımda kasım anneleri bolumune nişan geldi, sancı yok diye bi mesaj atmıştım... O gun akşam 7 gibi hafif hafif sancılarım başladı. Ağrılar 10-15 dakikada bir geliyordu ve oldukca şiddetliydi. Sancıların sıklaşmasını beklerken kanamam başladı ve saat 12 gibi hastaneye gittik. Gittiğimizde acılma daha yeni başlamıştı ve epiduralin takılması icin en az 4 cm acılma olması gerekiyomuş. Ben 1kac saate kadar acılma olur diye beklerken 4 cm acıklığa sabah saat 8'de ulaştık ve o saate kadar inanılmaz doğum sancıları cektim. Bu arada sezeryan ihtimaline karşı sıvı-katı hic bi şekilde gıda alamadım. Neyse, 4 cm acılınca doğum odasına aldılar ve epidurali taktılar. Epiduralle beraber sancılar azaldı fakat bu sefer de aclıktan dolayı 3-5'e duşen tansiyon ve bebek hareketlerinde yavaşlama problemi başladı. Serumlarla falan bu problemleri de aşsak da her şey cok yavaş ilerliyordu. Saat 12 gibi acılmayı hızlandırmak icin suni sancıya başlandı. Bundan sonrakş 4 saat inanılmaz sancılı gecti ve saat 4 gibi 10 cm acıklığa ulaşıldı. Ben artık her şey daha kolay olacak diye zannederken asıl zor bolum bundan sonra başladı. Bebek biraz iriydi ve bir turlu kanala inmiyordu. Derhal karnıma abanması icin 90 kiloluk bir doktor daha cağrıldı ve bu sefer hem ben ıkınıyorum hem adam abanıyor ama yine olmuyordu. Doktor bu sefer vakum kullanmayı denedi ve 2. denemede bebeğimiz vakum yardımıyla dunyaya geldi. Sonrasında 1 saatlik alttan toparlama operasyonuyla bebeğimi kucağıma alabildim.
Kusura bakmayın kızlar biraz fazla uzun yazdım fakat tum bu cektiklerimi sizlerled paylaşmak istedim. Tum bu olanlardan sonra normal doğum konusunda ısrarcı olarak ne kadar hayta yaptığımı gec de olsa oğrenmiş oldum. Yani bebek minyonsa normal ok ama iriyse bu macreya girilmez derim.
Bu arada kızımız 15 Kasım'da 3750 gr, 53 cm olarak dunyaya geldi...
