beklediğimiz doğum tarihinden tam 10 gun once son gunlerde gecirdiğim en rahat uykunun ardından 14 kasım sabahı saat 10.50 suyumun gelmesiyle uyandım, ben hep once sancımın geleceğini duşunduğum icin cok şaşırdım
ve heyecanlandım cok hazırlıksız hissettim kendimi nedense, elim ayağım titredi. hem biran once olsun istediğim hemde olmasından cok korktuğum şey birdenbire olmuştu, eşimi uyandırmadan once biraz sankinleşmeye calıştım, sonra eşimi uyandırdım (tahmin ettiğimden daha sakin davrandı bir taraftanda su sızdırıyorum ama resmen şakır şakır, ben duşa girdim o sırada eşim doktorumuzu aradı hemen gelin demiş, eşimin duş almasının ardından doğru hastaneye, saat 12 de hastanedeydik o bir saatte nasıl o kadar şey yapabildiğimize inanamadım ( duş aldık evi toparladık,sacımı kuruttum makyaj bile yaptım) normalde bir saatte sacımı ancak kurutabilirdim.macerada burada başlıyor, doktorun odasına gittik hemen doğumhaneye aldı beni, once muayene etti 1 cm acıklık var suni sancı vericez dedi, lavman yapıldı (korkulacak birşey yokmuş) saat 2 gibi acılmam iki cm oldu ve suni sancıya başlandı, sancı gelince nefes alamıyorum eşim yanımda espiri yapmaya calışıyor rahatlatmak icin, ama yaptığı esprilerden cok yanımda olup elimi tutması guzeldi her anımda yanımdaydı aşkım:asigim:. saat 5 e kadar acıklık 4 cm oldu ve epidural anestezi yapıldı ondan sonra rahatladım sancı hatırası fotoğraflar falan cektik
allahtan doğum odası tek kişilikti ve eşim doğuma kadar yanımda kalabildi. epiduralden sonra hissetmediğim icin sancının dozu arttırıldı acılma hızlansın diye ama yaklaşık iki saatte 1 cm daha acıldı, ben sabaha kadar bekleyeceğimizi duşunmeye başlamıştımki acıklık 5 cmden birdenbire 8 cm ye cıktı bu sırada bebeğimin kalp atışlarında azalma oldu, doğum başlıyordu, her ihtimale karşın ameliyathanenin hazırlanması istendi (cok korktummm) bebek hemşiresi cağrıldı, doktorum acılmanın tam olduğunu sancı geldiğinde ıkınmamı soyledi sancıyı hissedince ıkınmaya calışıyorum ama epiduralden dolayı beceremiyorum, hemşire koluyla karnıma bastırıyor canım acıdığı icin ıkınmayı bırakıyorum, sekiz on kadar deneme yaptık o kadar cok yorulmuştumki artık doğuramayacağımı duşunmeye başlamıştım allahtan bebeğin kalp azalma olmadığı icin devam edebildik, sonunda gelen guclu bir sancıyla oğlumun kafası cıktı gerisi zaten hemen geldi(normal doğum isteyen arkadaşlar korkmasınlar zor olmasından cunku bebeğimin boynunda kordon vardı ve rahimde bulunan iki adet miyom nedeniyle zor olmuş benimki ),
bebeğimi ilk olarak doktorun elinde tepetaklak gordum
o sırada doktorumuzu cişiyle odullendirdikaydirigubbakcemile3 doktordan bebeği alan bebek hemşireside odulden nasibini aldı tabi, bebeğimi dışarı aldılar ilk bakımı icin babası dışarıda ağlayarak onu bekliyormuş zaten ( doktor bana ıkın ıkın dedikce aşkım dışarda hep ağlamış) ilk bakımından sonra bebeğimi opmem icin yanıma getirdi hemşire ablası, daha sonra babasıyla birlikte bebek odasına cıkmışlar banyosu yapılırken aşıları yapılırken hep camdan izlemiş onu, benim doğumhanedeki işim 1 saat kadar daha surdu plesentanın ayrılması dikişler vs, sonra odamıza cıkardılar ve oğluşumu getirdiler ve uc kişilik bir aile olarak ilk gecemizi hastanede gecirdik. hem hamilelik surecim hemde zorda olsa doğum surecim harikaydı) kendimi duğun gunumdeki kadar ozel hissettim allah isteyen herkese nasip etsin bu arada lokumum 14 kasım cuma gunu 19.54 te 2790 gr doğdu
