selam ben yenı uye oldum baktım herkes dogum hıkayelerını anlatmıs dedım bende yazayım...benım dogum hıkayem cok şukur mutlu sonla bıttı....suan sansım varmıs kı hayattayım sızlere bunları yazıyorum...
oglum 7,5 aylıkken erken dogum yapırmak zorunda kaldılar. tansıyonum anıden fırladı odem olustu bebegım karnımde gelısımı durdu ve kılo kaybetmeye basladı offf offfffffff ve en son gunde sunı sancıyla doguumu baslattılar ve ben bu defada gebelık zehırlenmesı yasadım doktorlar artık umudu kesmısler beklıyolardı ya ben olecektım yada oglumu erken alıp kurtarmaya calısacakdı benı sabahtan akşama kadar sunı sancı verdıler: artık gucum kalmamıstı benım ama ne olursa olsun umudumu yıtırmedım ve sonunda oglumu dogdum....
kısmı felc gecırdım ve gecıcı gorme kaybım oldu oglum 4 yasına grdı hala etkılerı var uzerımde malesef oglumla fazla ılgılenemedım hastalıktan bu yane gelemedım cunku hep hastayım ama buna da sukur cok sukur oglum ve be hayattayız... olum artıkları dıyorlar bıze....