saat 9 da hastaneye gittim nst ye bağlandım daha sonra nst sonucunu dr verdim kapının onunde iceri girmek icin bekedim asistan cıkıp yeniden nst ye bağlanmamı bebeğin kalp atışlarını zayıf gorduğunu soyledi
ben o sıra kantine inip bişeyler atıştırıyım dedim belki karnım actır hareket etmiyodur diye duşundum nst ye bağlanmadan dr muayne icin iceri cağırdı ultrasyona girdim ve dr bebeğin aşşağı indiğini bayramda sancım tutacağını ve kilosunun iyi olduğunu bebeği alması gerektiğini soyledi ve yatış işlemlerini yapmamızı soyledi ve ben tek başıma hastanedeyim eşim yanımda yok arkadaşla gitmiştim gozlerim doldu eve gidip gelliyim bari dedim 2 ye kadar hastanede olmamı soyledi dr
eve geldi duşumu aldım cantalarımızı aldık ve hastanenin yolunu tuttuk beni hazırlamaya başladılar bende bir heyecan oğlumda yanımda bana bakıyo ve ağlamaya başladım oğluma baktıkca onluğu giydirdiler sonkez resim cekildim sedyeye yatırdılar ve odadan cıkarırken ben hungur hungur ağlıyorum oğlumda bana bakıp ağlıyo cok kotuydu o an
ameliyathaneye indim anestezi uzmanı genel anestezi yapamıyacağını soyledi spinal anestezi yapacaz dedi ben bi şoka daha girdim ben yapamam dayanamam dedim ama genel yaparsak masadan kalabilirsin dediler cunki 6 saatlik aclık olması gerekiyormuş herneyse belimden iğneyi yaptılar ve ben ayaklarımı hissetmiyodum artık ameliyat başladı
efsamı cıkardıkları an karnımda bir boşluk hissettim o sıra ordaki elemanların ay ne guzel bebek aynı japonlara benziyo dediler ben bi heyecanla bana ne zaman gosterecekler diye bekliyom o sıra ben ağlamaya başladım kızımı yanıma getirdiler optum kokladım o an butun herşeyi unuttum kızımı gorunce cokmu uzattım anlamadım ya yarım saat dikişlerim surdu odaya cıkardılar beni kızımla 9 aylık maratonu bitirdik artık meleğim kucağımda
kızım 38+2 de 3730 gr 50 cm
HEPİNİZİN ELLERİNDEN OPER TEYZELERİa.s.a.s.